| rdfs:comment
| - السخرية هي طريقة من طرق التعبير، يستعمل فيها الشخص ألفاظاً تقلب المعنى إلى عكس ما يقصده المتكلم حقيقة. وهي النقد والنقد اللاذع بصورة الضحك والاستهزاء، وغرض الساخر هو النقد أولاً والإضحاك ثانياً، وهو تصوير وضع أو شخصية أو جهة أو طرف أو تيار تصويرا مضحكا: إما بوضعه في صورة مضحكة بواسطة التشويه – الذي لا يصل إلى حد الإيلام – أو تكبير العيوب الأخلاقية والسلوكية أو العضوية أو الحركية أو العقلية أو ما فيه من عيوب ونواقص حين سلوكه مع المجتمع، وكل ذلك بطريقة خاصة غير مباشرة. وعندما توظف بنية عدوانية جدا باستعمال السب والشتم والمس بخلقة الشخص من حيث اللون أو العرق تسمى تهكماً. (ar)
- La ironía (del griego εἰρωνεία 'eirōneía': disimulo o ignorancia fingida) es una figura literaria mediante la que se da a entender algo muy distinto o incluso lo contrario de lo que se dice o escribe. A veces, el malentendido se produce sin querer. (es)
- Ironi (dari bahasa Yunani Kuno εἰρωνεία eirōneía, melalui bahasa Belanda ironie) adalah salah satu jenis majas yang berupa dengan menyembunyikan fakta yang sebenarnya dan mengatakan kebalikan dari fakta tersebut atau mengungkapkan sindiran halus. Dalam ironi, pengujar menyampaikan sesuatu yang sebaliknya dari apa yang ingin dikatakannya, jadi di sini terdapat satu penanda dengan dua kemungkinan petanda. Ironi mengandung antonimi atau oposisi antara kedua tataran isi. Ironi juga mengandung kesenjangan yang cukup kuat antara makna harfiah dan makna kiasan. Penggunaan ironi dapat terlihat dalam kalimat "Rajin sekali Dia, lima hari tidak masuk sekolah", ironi dalam kalimat tersebut bertujuan untuk menyindir seseorang yang tidak masuk sekolah. (in)
- ( 아이러니는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 아이러니 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 반어(反語) 제와 반대되는 의미로 하는 말이다. 이렇게 말하는 방법을 반어법이라 한다. 스스로는 사람들의 아는 체하는 가면을 문답법으로 폭로한 소크라테스의 에이로네이아(짓궂음·야유)에서 유래하였다. 간접적인 문어적(文語的) 표현을 취하므로 사람들의 자각을 촉구하는같은 간접적인 표현을 하면서도 유머의 긍정적인 평온성에 비하여 가시돋친 준열성을 지닌다. (ko)
- アイロニーもしくはイロニー（英: irony, 独: Ironie）とは、表面的な立ち居振る舞いによって本質を隠すこと、無知の状態を演じること。この言葉の語源は、ギリシア語のエイローネイアー εἰρωνεία「虚偽、仮面」、「よそわれた無知」である。 日本語では皮肉骨髄という仏教用語になぞらえ、換喩的に皮肉と訳した（皮肉は骨髄に対して本質的ではない）。その他、一般には反語、逆説などの意味でも用いられる。 アイロニーは歴史的に様々な用法を持つに至った言葉であるが、大きくは修辞学と哲学の二つの意味がある。 (ja)
- Ironie (uit het Grieks: εἰρωνεία (eirooneia) = geveinsde onwetendheid) is op een licht spottende manier het tegenovergestelde zeggen van wat men bedoelt, en dit op een manier die laat verstaan dat men het niet ernstig meent. Naast deze verbale ironie is er ook een vorm van ironie die situationeel wordt genoemd. In het Frans noemt men ironie weleens "l'arme du faible" (het wapen van de zwakke), omdat het voor de zwakke daarmee mogelijk is om zijn mening te geven zonder dat het voor iedereen overduidelijk en daarmee gevaarlijk is. (nl)
- Іро́нія (дав.-гр. είρωνεία — лукавство, глузування, прихований гумор) — художній троп, який виражає глузливо-критичне ставлення митця до предмета зображення. Іронія — це насмішка, замаскована зовнішньою серйозністю. (uk)
- 反諷法、反语（irony），為說話或文章時一種帶有諷刺意味或者作者想表達的意思和字面意思相反的修辭手法，文學上常稱為倒反法，字面上不能了解其真正要表達的事物，而真義正好是字面上意涵的反面，通常需要从上下文及语境来了解其用意。 (zh)
- La ironia és una figura retòrica que consisteix a indicar una idea mitjançant l'expressió, amb entonació significativa, de la idea contrària a allò que es vol donar a entendre. Com en altres contextos comunicatius, la ironia pública ha de tenir com a propietat indispensable una descodificació fàcil. És per aquest motiu que s'utilitza poc: el risc d'una incomprensió del sentit en frena l'ús. (ca)
- Ironie (řec. eironeia, zastírání, předstíraná nevědomost) je literární nebo řečnická forma, která dosahuje zvláštní, často humorný účinek tím, že vyslovuje něco podstatně jiného než skutečně míní: může přehánět, zastírat nebo říkat přímý opak. Je na posluchači nebo čtenáři, aby si toho všiml a rozuměl podle toho. Ironie svou podstatou nutí čtenáře nebo posluchače, aby byl během četby nebo poslechu aktivní, aby přemýšlel a vybral si svou vlastní pozici v hovoru, často ve sporu. Ironie namířená vůči vlastní osobě (tj. dělání si legrace sám ze sebe) se nazývá . (cs)
- Ironio devenas de la greka substantivo εἰρωνεία (eironeía) - "ŝajnigi nescion; mokemo; neserioza sinteno" La nuntempa signifo estas humura aŭ moka kritiko, ĉefe per ŝajna supozo ke la kritikato posedas kvalitojn, kiujn ĝi evidente ne posedas, aŭ per sinteno kvazaŭ iu afero estus normala, bona aŭ laŭdinda, dum ĝi tre evidente ne estas tia. La ironia formo de komparo, uzata en sarkasmo, kaj iuj formoj de litotoj povas emfazi onian signifon per la intenca uzado de lingvo, kiu diras la malon de la vero, neas la malon de la vero, aŭ draste kaj evidente subkomprenas faktan ligon. (eo)
- Ironie (altgriechisch εἰρωνεία eirōneía, wörtlich „Verstellung, Vortäuschung“) bezeichnet zunächst eine rhetorische Figur (auch als oder instrumentelle Ironie bezeichnet). Dabei behauptet der Sprecher etwas, das seiner wahren Einstellung oder Überzeugung nicht entspricht, diese jedoch für ein bestimmtes Publikum ganz oder teilweise durchscheinen lässt. Sie kann dazu dienen, sich von den zitierten Haltungen zu distanzieren oder sie in polemischer Absicht gegen angesprochene Personen zu wenden. (de)
- Irony (from Ancient Greek εἰρωνεία eirōneía 'dissimulation, feigned ignorance'), in its broadest sense, is the juxtaposition of what on the surface appears to be the case and what is actually the case or to be expected; it is an important rhetorical device and literary technique. (en)
- Ironia hitza grezieratik dator (εἰρωνεία 'eirōneía': disimulu, itxurazko ezjakitea) eta literatura baliabide edo erretorikazko figura bat definitzen du. Dena dela, hitz hau asko erabili da eta gaur egun hitz polisemikoa dela esan daiteke . Gehien zabalduta dagoen esanahiaren arabera “hitzekin esaten denaren aurkakoa adierazteko erabili ohi den espresiobidea” bezala definitu daiteke. Zentzu orokorrago batean azaltzen dena esanahi zuzena baino gehiago adierazten duenean erabiltzen da. Hitz egiterakoan ironia berezi batekin markatu daiteke; horrekin esaten denaren aurkakoa adierazi nahi dela. Normalean, ironia umorearekin dago lotuta. (eu)
- L’ironie (du grec ancien εἰρωνεία / eirōneía, « ironie, dissimulation, fausse ignorance ») est une figure de style où l'on dit le contraire de ce qu'on veut faire entendre tout en faisant comprendre que l'on pense l'inverse de ce que l'on dit, et par extension une moquerie. Jouant sur l'antiphrase qui peut enclencher le rire, elle se distingue pour certains de l'humour qui joue « sur des oppositions qui ne seraient pas antiphrastiques et pour cela n'enclenchant que le sourire ». (fr)
- L'ironia (dal greco εἰρωνεία eirōneía, «dissimulazione») consiste nell'affermare il contrario di ciò che si pensa con lo scopo di ridicolizzare o sottolineare concetti per provocare una risata. L'ironia implica una critica, ma si differenzia nettamente dal sarcasmo, che implica anche disprezzo. Si possono definire tre accezioni di ironia: In letteratura, l'ironia è una figura retorica in cui vi è una incongruità, una discordanza oppure una involontaria connessione con il vero, che va al di là del semplice ed evidente significato della parola. (it)
- Ironia (grec. εἰρωνεία eironeía, dosłownie „przestawienie, pozorowanie“) – sposób wypowiadania się, oparty na zamierzonej niezgodności, najczęściej przeciwieństwie, dwóch poziomów wypowiedzi: dosłownego i ukrytego, np. w zdaniu Jaka piękna pogoda wypowiedzianym w trakcie ulewy. W klasycznej retoryce ironia stanowi jeden z tropów, jest zaliczana także do podstawowych kategorii w estetyce. W rozumieniu potocznym ironię utożsamia się z zawoalowaną kpiną, złośliwością, wyśmiewaniem, dystansem. (pl)
- A ironia (do grego antigo εἰρωνεία, transl. eironēia, 'dissimulação') é uma forma de expressão literária ou uma figura de retórica que consiste em dizer o contrário daquilo que se quer expressar. Na literatura, a ironia é a arte de zombar de alguém ou de alguma coisa, com um ponto de vista a obter uma reação do leitor, ouvinte ou interlocutor. (pt)
- Иро́ния (от др.-греч. εἰρωνεία «притворство») — сатирический приём, в котором истинный смысл скрыт или противоречит (противопоставляется) явному смыслу; вид тропа: выражающее насмешку лукавое иносказание, когда в контексте речи слова употребляются в смысле, противоположном их буквальному значению. При этом обозначаемый с помощью иронии объект высмеивается, ставится под сомнение, сатирически разоблачается и отрицается под маской похвалы и одобрения: «Гвоздин, хозяин превосходный, Владелец нищих мужиков» («Евгений Онегин», 6, XXVI); «Мадмуазель Собак слыла культурной девушкой — в её словаре было около ста восьмидесяти слов. При этом ей было известно одно такое слово, которое Эллочке даже не могло присниться. Это было богатое слово — гомосексуализм. Фима Собак, несомненно, была культурной дев (ru)
- Ironi (grekiska εἰρωνεία eironeía, bokstavligen "omkasta", "förställa") är en stilfigur, litterär teknik, eller händelse (när något är ironiskt) som innebär att det finns en diskrepans mellan vad som hävdas och vad som egentligen är fallet. Denna skillnad består ofta i att motsatsen till vad som hävdas, sker, görs, förväntas, och så vidare, verkligen är fallet, och att detta inte behöver poängteras ut noga. Ironi anspelar på juxtaposition mellan kontrasterande element. Publiken, åtminstone en del av den, förutsätts vara införstådd med detta. Det ironiska kan vara humoristiskt, men behöver inte vara det. Uttrycken ironi och sarkasm används ibland synonymt, men detta är felaktigt i varje fall för personer som önskar att hålla "ordning och reda" i språket. Ett möjligt skäl till detta kan vara (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)