| rdfs:comment
| - Náhorní plošina je v geologii a geomorfologii oblast náhorní roviny tvořená plochým terénem, který je alespoň na jedné straně prudce vyvýšen nad okolní terén. Často má na jedné nebo více stranách hluboké kopce. Náhorní plošiny mohou vznikat v důsledku řady procesů, např. výronem sopečného magmatu, protlačováním lávy, vodní a ledovcovou erozí. Náhorní plošiny se klasifikují podle okolního prostředí jako mezihorské, piedmontské nebo kontinentální. Několik plošin může mít malý plochý vrchol, zatímco jiné jsou široké. Bývá složena z vodorovně uložených vrstev hornin a liší se ve své velikosti od rozsáhlých náhorních plošin, které zaujímají části subkontinentů, až po malé stolové hory. (cs)
- الهَضَبَة في الجغرافيا هي أرض مرتفعة ومسطحة، قد تمتد مساحتها إلى مئات الكيلومترات المربعة، ولها قمة مثل الجبال والتلال، وتتميز بأنها على درجة من التجانس في الارتفاع بين أجزائها المختلفة، ويحيط بها جانب منحدر أو أكثر وغالباً ما تهبط فجأة إلى الأرض المحيطة، بحيث يبدو المنحدر حائطي الشكل وقد ترتفع الهضبة من جانب أو أكثر عن المستوى العام للهضبة بحيث يكون لها حاجز صلب، وقد تكون منحدراتها المحيطة شديدة الميل بحيث أن سطح الهضبة يصبح واضح الحدود وتأخذ الهضبة بالتالي شكل منضدة. (ar)
- Το οροπέδιο είναι μια μεγάλη επιφάνεια του εδάφους, επίπεδη ή ελαφρά κυματοειδής, η οποία βρίσκεται σε υψόμετρο το λιγότερο πάνω από μερικές εκατοντάδες μέτρα. (el)
- Goi-ordoki edo goi-lautada eskualde geografiko lau, zabal eta garaia da, hau da, ordoki edo zabaldi garaia. Bertan ibaiek beheragune edo haranak sortzen dituzte. Goi-ordokien mugak garaiera aldaketez osatuta daude, hots, mendiz edo amildegiz. (eu)
- In geology and physical geography, a plateau (/pləˈtoʊ, plæˈtoʊ, ˈplætoʊ/; French: [plato]; pl. plateaus or plateaux), also called a high plain or a tableland, is an area of a highland consisting of flat terrain that is raised sharply above the surrounding area on at least one side. Often one or more sides have deep hills or escarpments. Plateaus can be formed by a number of processes, including upwelling of volcanic magma, extrusion of lava, and erosion by water and glaciers. Plateaus are classified according to their surrounding environment as intermontane, piedmont, or continental. A few plateaus may have a small flat top while others have wide ones. (en)
- ( 다른 뜻에 대해서는 고원 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 고원(高原)은 주변 지역보다 상대적으로 해발고도가 높고 지대가 평탄한 지역을 말한다. (ko)
- 高原（こうげん。英: Plateau）とは、標高が高く、連続した広い平坦面を持つ地形である。標高の高い平地、起伏が少ない高地という表現もできるが、高原と高地の境界は明確ではない。 また、規模の大きな台地を高原と呼ぶこともあるが、高原と台地の境界も明確ではない。台地のうち標高600 m以上のものを高原とすることもある。ただし、高原の全てが台地状というわけではなく、那須高原のように山の麓に広がる平坦地も高原という。 「高原」という言葉は、江戸時代以前にはなかった。「高原」という用語が初めて登場したのは、1911年（明治44年）に刊行された島崎藤村の『千曲川のスケッチ』であったが、固有の地域名として「高原」が初めて使用されたのは、軽井沢とされており、明治40年代の絵葉書に「Karuizawa Plateau（軽井沢高原）」の表記が見られる。続いて大正期に「志賀高原」、昭和初期に「蓼科高原」の表記が生まれ、後に「野辺山高原」などそのほかの地域にも冠されていった。 (ja)
- In geomorfologia, l'altopiano (o altipiano) è un territorio pianeggiante ma posto a un'altitudine di almeno 300 m s.l.m., circondato da zone ad altitudine inferiore, e spesso delimitato da versanti montuosi con la stessa inclinazione. (it)
- Płaskowyż (plateau) – obszar wysoko położony o płaskiej lub lekko falistej powierzchni i o stromych stokach, będący fragmentem wydźwigniętej powierzchni zrównania lub równiny wulkanicznej. Płaskowyż jest słabo urozmaicony dolinami i wyraźnie zaznacza się wśród otaczających go niższych obszarów. W Polsce najczęściej występuje na obszarach wyżynnych (np. Płaskowyż Nałęczowski, Płaskowyż Rybnicki, Płaskowyż Tarnogrodzki, Płaskowyż Jędrzejowski). Przykładem płaskowyżów na świecie może być Dekan w Indiach lub Kras położony na terenie Włoch i Słowenii. (pl)
- Плато́ (фр. plateau, от plat — «плоский») — возвышенная равнина с ровной или волнистой слабо разделённой поверхностью, ограниченная отчётливыми уступами от соседних равнинных пространств. Также под словом плато подразумевают лавовое плато — возвышенную равнину, простирающуюся у различных географических объектов (вулканов, гор, ущелий), образовавшуюся в результате вулканической деятельности. Плато может формироваться на слоях вулканических или осадочных пород. (ru)
- Platå, högplatå eller högslätt är inom topografi ett höglandsområde med relativt flack eller böljande terräng. På tropikernas högplatåer är mänskliga bosättningar och jordbruk möjliga upp till cirka 4 000 meter över havet. Till en stor del utgörs de svenska fjällen av högplatåer som genomskärs av dalgångar. Andra högplatåer i Skandinavien är exempelvis Hardangervidda och Finnmarksvidda i Norge. (sv)
- Плато́ (від фр. plateau, буквально — «таця») — підвищена рівнина з плескатою або слабохвилястою поверхнею, відмежована від навколишніх рівнинних просторів уступами. Розрізняють плато:
* структурні;
* вулканічні;
* денудаційні;
* нагірні; Структурне плато — плато, броньоване стійким горизонтальним пластом, який вийшов на поверхню завдяки видаленню денудацією більш податливих пластів, які залягали вище. Вулканічне або лавове плато — велика піднята рівнина, що утворилася в результаті виливу на земну поверхню великих мас лави. Денудаційне плато — піднята денудаційна рівнина. (uk)
- 高原（法語：Plateau），指地势高而平坦的地形，高度比台地更高。形成年代较短暫的高原一般比较平坦，而年代较长的则因长期受土著侵蚀，比较高聳，而看起来和山地一样。北美洲东部的阿巴拉契亚山脉的西端实际就是这种像山的高原。高原是指海拔高度在2000米以上，面積廣大，地形閉闊，周邊以明顯的陡坡為界，比較完整的大面積隆起地區。 (zh)
- Un altiplà és una superfície relativament plana elevada sobre el terreny que l'envolta. Un és simplement un indret pla La formació d'altiplans sol ser deguda a una elevació del terreny provocada per forces tectòniques o bé per erosió del terreny circumdant. En el primer cas es tracta de l'aplicació de forces tectòniques sobre estrats horitzontals del sòl, que quan troben falles propícies produeixen l'elevació d'una àrea que manté l'horitzontalitat però a un nivell superior que l'entorn. En el segon cas, en un terreny horitzontal l'erosió pot formar rius que aprofundeixen el sòl i hi deixen zones isolades i elevades, normalment perquè estan formades per materials més resistents a l'erosió. (ca)
- Hochebene (auch Hochfläche, Plateau oder Hochplateau, im spanischsprachigen Raum Meseta, im portugiesischen Raum Planalto) bezeichnet im Allgemeinen eine großflächige Massenerhebung, die im Vergleich zu (benachbarten) Gebirgen wesentlich geringere relative Höhenunterschiede aufweist. Hochebenen im engeren Sinne zeichnen sich durch flaches oder leicht hügeliges Gelände aus. Hochplateaus innerhalb großer Gebirgsregionen sind hingegen nur relativ niedriger als umliegende Hochgebirge, da neben mehr oder weniger großen Flachlandbereichen auch etliche hundert Meter hohe Gebirgszüge vorkommen können. (de)
- Altebenaĵo estas grandarea regiono aŭ tereno kiu troviĝas sur alteco pli ol 200 metrojn super la ĉirkaŭa teritorio. La altebenaĵa pejzaĝo karakteriziĝas per malgranda diferenco inter valoj kaj pintoj. Proksime de oceanaj bordoj, altebenaĵoj povas situi nur iom pli ol 200 metrojn super la marnivelo, tre for de oceanoj tamen povas temi ankaŭ pri situo de pluraj kilometroj super la marnivelo - decida por la rajto nomi ebenaĵon "altebenaĵo" do ne tiom estas la absoluta alteco super la mara nivelo ol la relativa alteco super la ĉirkaŭa teritorio. Ankaŭ la grandeco ne estas absolute difinita. (eo)
- En geografía, una meseta es una altiplanicie extensa, generalmente consiste en un terreno relativamente plano, que se eleva significativamente por encima del área circundante, a menudo con uno o más lados con colinas profundas. Puede ser creada por fuerzas tectónicas, por erosión del terreno circundante, o por el emergimiento de una meseta submarina. También se genera por la convergencia de las placas tectónicas. Además son antiguas montañas fuertemente erosionadas por la acción de distintos agentes. Es por ello que hoy se presenta como una elevación del terreno con superficie plana compuestas por rocas duras y resistentes. (es)
- Dataran tinggi (disebut juga plateau, plato, atau penara) adalah dataran yang terletak pada ketinggian di atas 700 m . Dataran tinggi terbentuk sebagai hasil erosi dan sedimentasi. Beberapa dataran tinggi antara lain Dataran Tinggi Dieng, Dataran Tinggi Gayo, Dataran Tinggi Minangkabau, Dataran Tinggi Tibet, dan Dataran Tinggi Karo. Dataran tinggi bisa juga terjadi oleh bekas kaldera luas, yang tertimbun material dari lereng gunung sekitarnya. Dataran tinggi dari kategori terakhir ini antara lain adalah Dataran Tinggi Dieng di Jawa Tengah.
* l
*
* s (in)
- Le plateau est une des trois formes principales du relief en topographie, avec les plaines et les montagnes. Il se définit comme une aire géographique où les cours d'eau sont encaissés, par opposition aux plaines où les cours d'eau coulent à fleur de sol. Le relief dans les interfluves y est peu marqué, ce qui différencie un plateau d'une montagne. La dénivellation entre le cours d'eau et le rebord du plateau peut être si profonde que le complexe des vallées et vallons est alors appelé gorges ou canyon. (fr)
- Planalto, também chamado altiplano ou platô, é a classificação dada a uma forma de relevo constituída por uma superfície elevada, com cume quase nivelado, geralmente devido à erosão eólica ou pelas águas. São como topos retos, superfícies topográficas, que podem ser regulares ou não. É convencional designar planalto apenas as formações com altitudes maiores que 300 metros. Podemos considerar, por exemplo, o planalto do Tibete, o maciço central da França ou mesmo a Meseta Ibérica como superfícies planálticas importantes. (pt)
- Een plateau (Fr., v. Oudfr. platel, verkleinwoord v. plat = schotel) is een soort hoogvlakte, een betrekkelijk vlak, relatief hoog gelegen deel van het aardoppervlak dat geheel of vrijwel geheel begrensd wordt door steil aflopende terreinen. Aan ten minste één zijde bevindt zich een uitgesproken helling. Het oorspronkelijke vlakke gebied is door middel van geologische factoren in zijn geheel meestal verticaal omhoog gekomen. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)