rdfs:comment
| - Josef Schwammberger (* 14. Februar 1912 in Brixen, Südtirol; † 3. Dezember 2004 im Justizvollzugskrankenhaus Hohenasperg bei Ludwigsburg) war in der Zeit des Nationalsozialismus SS-Oberscharführer, Ghetto- und Lagerkommandant. (de)
- Josef Franz Leo Schwammberger (14 February 1912 – 3 December 2004) was a member of the SS (Schutzstaffel) during the Nazi era. (en)
- Josef Schwammberger est né le 14 février 1912 à Brixen au sud du comté de Tyrol ; il est mort le 3 décembre 2004 à l'hôpital pour prisonniers Hohenasperg à Ludwigsburg. Schwammberger fut membre du Schutzstaffel (SS), avec le grade d'Oberscharführer, pendant la période nazie. (fr)
- Josef Schwammberger, född 14 februari 1912 i Brixen, död 3 december 2004 i Ludwigsburg, var en tysk SS-Oberscharführer och dömd krigsförbrytare. Han var kommendant i Przemyśls getto från 1942 till 1944. (sv)
- Йозеф Франц Лео Шваммбергер (нем. Josef Franz Leo Schwammberger; 14 февраля 1912, Бриксен, Австро-Венгрия — 3 декабря 2004, Гогенасперг, Германия) — обершарфюрер СС, начальник концлагеря в Мелеце и комендант гетто в Пшемысле. (ru)
- Josef Franz Leo Schwammberger (Brixen, anteriormente el condado de Tirol, Imperio austrohúngaro; 14 de febrero de 1912-Ludwigsburg, 3 de diciembre del 2004) fue un miembro destacado de las SS (Schutzstaffel) durante el gobierno nazi en Alemania. En agosto del año 2002 el tribunal regional de Mannheim declinó un recurso de apelación debido a la inusual crueldad de sus crímenes; había sido considerado culpable de realizar asesinatos arbitrarios en función de su odio racial hacia los judíos. El principal responsable de llevarlo ante la justicia fue Simon Wiesenthal. (es)
- De Oostenrijker Josef Schwammberger (Brixen, Zuid-Tirol, 14 februari 1912 - Ludwigsburg, 3 december 2004) was een lid van de SS en commandant van diverse dwangarbeiderskampen in het district Krakau (Polen) tijdens de Tweede Wereldoorlog. (nl)
- Josef Schwammberger (ur. 14 lutego 1912 w Brixen, zm. 3 grudnia 2004 w Stuttgarcie) – niemiecki podoficer SS, Oberscharführer, zbrodniarz wojenny, komendant obozów w Rozwadowie, Przemyślu i Mielcu. Jako komendant obozowy (1942–1944) przyczynił się do śmierci kilku tysięcy osób, głównie Żydów więzionych lub dopiero przywiezionych do obozu. Znany był ze szczególnego okrucieństwa, świadkowie w jego procesie zeznawali, że wiele osób zabił gołymi rękoma. Po II wojnie światowej dzięki pomocy (w tym fałszywe papiery) biskupa Aloisa Hudala schronił się w Argentynie, pracował w przedsiębiorstwie naftowo-chemicznym w La Plata, nie zmieniając nawet nazwiska. W 1987 został zatrzymany i wydany władzom niemieckim. (pl)
|