| dbo:abstract
|
- Solanus Casey (* 15. November 1870 in Oak Grove, Pierce County (Wisconsin), USA als Bernard Francis Casey; † 31. Juli 1957 in Detroit, Michigan) war ein römisch-katholischer Ordenspriester und Kapuziner. Casey wurde als spiritueller Berater sowie Krankenseelsorger bekannt und am 18. November 2017 seliggesprochen. (de)
- Bernard Francis Casey (25 novembre 1870 – 31 juillet 1957) est né à Oak Grove, Comté de Pierce, dans le Wisconsin. Prêtre capucin, connu pour son service aux plus nécessiteux et sa réputation de maître de vie spirituelle ; l'Église catholique le vénère comme bienheureux. (fr)
- Bernard Francis Casey, llamado Solanus Casey (26 de noviembre de 1870 - †31 de julio de 1957), fue un fraile capuchino estadounidense, nacido en Wisconsin, en el seno de una familia de inmigrantes irlandeses. Ingresó como capuchino en 1924, y fue portero en muchos conventos, como hermano lego, es conocido en Estados Unidos, por su don de taumaturgia, el don de sanar enfermos, y más aún después de su muerte. Durante el período de la Gran Depresión de 1929, el Padre Solanus Casey fundó un comedor social para los pobres y desamparados, que actualmente funciona todavía, hoy bajo del patrocinio de los Padres Capuchinos y de la Fundación que lleva su nombre. Murió de cáncer en el convento de San Buenaventura de Yonkers, en Detroit, Míchigan, el 31 de julio de 1957, a la edad de 87 años El Papa Juan Pablo II lo declaró Venerable, el 31 de julio de 1995.Beatificacion: 18 de noviembre de 2017, Detroit. (es)
- Solanus Casey, OFM Cap. (November 25, 1870 – July 31, 1957), born Bernard Francis Casey, was a priest of the Catholic Church in the United States and was a professed member of the Order of Friars Minor Capuchin. He was known during his lifetime as a wonderworker, for his great faith and his abilities as a spiritual counselor, but especially for his great attention to the sick, for whom he celebrated special Masses. The friar was much sought-after and came to be revered in Detroit, where he resided. He was also a noted lover of the violin, a trait he shared with his eponym, Saint Francis Solanus. His cause for beatification commenced over a decade after his death, and he received the title of Venerable in 1995. After a miraculous healing attributed to him was approved by Pope Francis in 2017, he was beatified in Detroit at Ford Field on November 18, 2017. (en)
- Solanus Casey (ur. 25 listopada 1870 w Prescott jako Bernardo Francesco Solanus Casey, zm. 31 lipca 1957 w Detroit) – amerykański kapłan, kapucyn, błogosławiony Kościoła katolickiego. Urodził się w Prescott w stanie Wisconsin jako szóste z szesnastu dzieci Bernarda James Casey i Elleny Elisabeth Murphy, emigrantów z Irlandii. Przyszły zakonnik wyróżniał się siłą woli, zdecydowanym charakterem oraz dobrym humorem. Jego pasją był sport, a przede wszystkim baseball. Przed wstąpieniem do zakonu był robotnikiem w gospodarstwie rolnym, stolarzem, piekarzem, strażnikiem więzienia oraz motorniczym tramwaju. Do seminarium św. Franciszka Salezego w Milwaukee wstąpił w 1892. Z racji braku pieniędzy na czesne, wśród swoich towarzyszy pracował jako fryzjer. Po pięciu latach spędzonych w seminarium napotykano u Bernarda trudności w nauce i przełożeni radzili mu, aby podjął raczej życie zakonne niż aspirował do kapłaństwa. 14 stycznia 1897 w klasztorze św. Bonawentury w Detroit, po posłuchaniu udzielonych mu rad przyjął w pokorze habit kapucyński. 21 lipca 1898 kończąc nowicjat, przyjął śluby zakonne, jednocześnie podejmując od nowa studia teologiczne w Seminarium Serafickim w Milwaukee. Jednak studia w seminarium stwarzały mu problemy z powodu braku znajomości języka niemieckiego i łacińskiego. Pomimo tych językowych trudności przełożeni postanowili udzielić mu święceń kapłańskich w oparciu o słowa ówczesnego dziekana: Wyświęcimy na kapłana Franciszka Solano i będzie on dla ludzi swego rodzaju Proboszczem z Ars 24 lipca 1904 otrzymał święcenia kapłańskie, jednakże z towarzyszącą im ciążącą klauzulą nie pozwalającą mu spowiadać ani głosić publicznie kazań. Gdy już został kapłanem, powierzono mu urząd zakrystiana, a później furtiana. Był odpowiedzialny za ministrantów. Ostatecznie, po pobyciu w różnych domach prowincji, został przydzielony do klasztoru św. Bonawentury w Detroit, gdzie jako furtian przez ponad dwadzieścia lat swoją postawą przyciągał rzesze ludzi, którzy przybywali do niego na wieść o jego cnotach i nadzwyczajnych łaskach przypisywanych jego modlitwom i wstawiennictwu. Spędzał po dziesięć godzin dziennie na furcie, nigdy nie pozwalając sobie nawet na małą przerwę lub urlop, spełniając swój apostolat dobrym słowem, miłością, cierpliwością i w posłuszeństwie. Po obchodach pięćdziesięciu lat święceń kapłańskich jego zdrowie powoli go opuszczało i po kilku pobytach w szpitalu zmarł 31 lipca 1957 w wieku 87 lat w klasztorze św. Bonawentury w Detroit. Jego ostatnie słowa brzmiały: daję duszę Jezusowi Chrystusowi Został pochowany na terenie klasztoru. W 1987 roku, jego ciało zostało ekshumowane i przeniesione do kaplicy św. Bonawentury. W 1976 rozpoczął się jego diecezjalny proces beatyfikacyjny zaś 11 lipca 1995 papież Jan Paweł II podpisał dekret o heroiczności jego cnót i od tej pory przysługuje mu tytuł czcigodnego Sługi Bożego. 4 maja 2017 papież Franciszek podpisał dekret o cudzie ojca Solanusa. Uroczystej beatyfikacji, która miała miejsce 18 listopada 2017 w Detroit, dokonał, na zaproszenie przez arcybiskupa Detroit, Allena Vigneron oraz Braci Kapucynów Prowincji Calvary, kardynał Angelo Amato, prefekt Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych. Jego wspomnienie liturgiczne wyznaczono na 31 lipca (dies natalis). (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Solanus Casey (* 15. November 1870 in Oak Grove, Pierce County (Wisconsin), USA als Bernard Francis Casey; † 31. Juli 1957 in Detroit, Michigan) war ein römisch-katholischer Ordenspriester und Kapuziner. Casey wurde als spiritueller Berater sowie Krankenseelsorger bekannt und am 18. November 2017 seliggesprochen. (de)
- Bernard Francis Casey (25 novembre 1870 – 31 juillet 1957) est né à Oak Grove, Comté de Pierce, dans le Wisconsin. Prêtre capucin, connu pour son service aux plus nécessiteux et sa réputation de maître de vie spirituelle ; l'Église catholique le vénère comme bienheureux. (fr)
- Bernard Francis Casey, llamado Solanus Casey (26 de noviembre de 1870 - †31 de julio de 1957), fue un fraile capuchino estadounidense, nacido en Wisconsin, en el seno de una familia de inmigrantes irlandeses. Ingresó como capuchino en 1924, y fue portero en muchos conventos, como hermano lego, es conocido en Estados Unidos, por su don de taumaturgia, el don de sanar enfermos, y más aún después de su muerte. Murió de cáncer en el convento de San Buenaventura de Yonkers, en Detroit, Míchigan, el 31 de julio de 1957, a la edad de 87 años (es)
- Solanus Casey, OFM Cap. (November 25, 1870 – July 31, 1957), born Bernard Francis Casey, was a priest of the Catholic Church in the United States and was a professed member of the Order of Friars Minor Capuchin. He was known during his lifetime as a wonderworker, for his great faith and his abilities as a spiritual counselor, but especially for his great attention to the sick, for whom he celebrated special Masses. The friar was much sought-after and came to be revered in Detroit, where he resided. He was also a noted lover of the violin, a trait he shared with his eponym, Saint Francis Solanus. (en)
- Solanus Casey (ur. 25 listopada 1870 w Prescott jako Bernardo Francesco Solanus Casey, zm. 31 lipca 1957 w Detroit) – amerykański kapłan, kapucyn, błogosławiony Kościoła katolickiego. Urodził się w Prescott w stanie Wisconsin jako szóste z szesnastu dzieci Bernarda James Casey i Elleny Elisabeth Murphy, emigrantów z Irlandii. Przyszły zakonnik wyróżniał się siłą woli, zdecydowanym charakterem oraz dobrym humorem. Jego pasją był sport, a przede wszystkim baseball. Przed wstąpieniem do zakonu był robotnikiem w gospodarstwie rolnym, stolarzem, piekarzem, strażnikiem więzienia oraz motorniczym tramwaju. Do seminarium św. Franciszka Salezego w Milwaukee wstąpił w 1892. Z racji braku pieniędzy na czesne, wśród swoich towarzyszy pracował jako fryzjer. Po pięciu latach spędzonych w seminarium napo (pl)
|
