| dbo:abstract
|
- Bernardin kardinál Gantin (8. května 1922 – 13. května 2008) byl beninský římskokatolický biskup a kardinál (od 1977). (cs)
- Bernardin Kardinal Gantin (* 8. Mai 1922 in , Benin; † 13. Mai 2008 in Paris, Frankreich) war ein Kurienkardinal der römisch-katholischen Kirche und von 1993 bis 2002 Dekan des Kardinalskollegiums. Von 1984 bis 1998 leitete er die Kongregation für die Bischöfe. (de)
- Bernardin Gantin (8 May 1922 – 13 May 2008) was a Beninese prelate of the Catholic Church who held senior positions in the Roman Curia for twenty years and the highest position in the College of Cardinals for nine years. His prominence in the hierarchy of the Church was unprecedented for an African and has been equaled by few non-Italians. He began his career in his native country first as an auxiliary bishop and then as archbishop of Cotonou. In 1971 he began his thirty-year career in the Curia. After he had spent several years in the role of senior assistant, he held a series of senior positions as president of the Pontifical Council for Justice and Peace, president of the Pontifical Council Cor Unum, and prefect of the Sacred Congregation for Bishops Pope Paul VI made him a cardinal in 1977, Pope John Paul II promoted him to the rank of cardinal bishop in 1986, and his peers elected him dean, the highest office in the College of Cardinals, in 1993. He retired to Benin when he turned 80. (en)
- Bernardin Gantin (Toffo, Cotonú, Benín, 8 de mayo de 1922 - París, 13 de mayo de 2008), fue obispo y cardenal, prefecto de la Congregación para los Obispos, presidente de la Pontificia Comisión para América Latina, decano del Colegio Cardenalicio. Hijo de un funcionario del ferrocarril, terminó sus estudios escolares en Dahomey, en la que hoy es conocida como la República Popular de Benín, y a donde en 1861 llegaron los primeros misioneros cristianos. El principal centro cristiano fue en la ciudad de Ouidah, y desde allí se extendió por todo el territorio. Un fuerte impulso hacia el cristianismo llegó con la experiencia de muchos esclavos deportados del campo a las plantaciones de América Latina, la mayoría de los cuales, a su regreso a África, fueron testigos de la fuerza y la esperanza que habían recibido del Evangelio. En 1936 entró en el . El 14 de enero de 1951 fue ordenado sacerdote en Lomé, Togo, por el arzobispo y fue elegido profesor de idiomas en el seminario. Al mismo tiempo se dedicó intensamente a la labor pastoral en un grupo de aldeas y de esta experiencia adquirió un gran amor por el apostolado pastoral. En 1953, dejando su corazón en África, fue enviado a Roma para estudiar en la Universidad Pontificia Urbaniana y luego en la de Letrán. Recibió una licenciatura en Teología y en Derecho Canónico. El 11 de diciembre de 1956 fue elegido obispo titular de Tipasa de Mauritania y Auxiliar de Cotonú y fue consagrado el 3 de febrero de 1957. El 5 de enero de 1960 Juan XXIII lo promovió a arzobispo de Cotonú cuando su antiguo maestro, el enfermo Arzobispo Parisot, sintió que era el momento de entregar su rebaño al que podría asumir el enorme trabajo del apostolado. Su destreza como pastor fue demostrada en una serie de áreas: subdivide la diócesis para adaptarse con mayor eficacia a las situaciones individuales; promovió la fundación de escuelas; apoyó vigorosamente la actividad de los catequistas y de las hermanas indígenas; y, especialmente preocupado por el problema de las vocaciones sacerdotales, se sometió a muchos sacrificios para mantener en sus estudios a los seminaristas y sacerdotes de la diócesis. Mons. Gantin fue presidente de la Conferencia Episcopal de la región que incluía siete países (Dahomey, Togo, Costa de Marfil, Alto Volta, Guinea, Senegal y Nigeria). Fue llamado a Roma en abril de 1971 como secretario adjunto de la Congregación para la Evangelización de los Pueblos, de la que fue secretario dos años más tarde. A partir de 1975 fue el vicepresidente y luego presidente de la Pontificia Comisión Justicia y Paz, y también vicepresidente y luego presidente del Pontificio Consejo Cor Unum (1976-1984). Fue creado y proclamado cardenal por Pablo VI en el consistorio del 27 de junio de 1977, con el título de la Iglesia Suburbicaria de Palestrina (29 de septiembre de 1986). Presidente Delegado de la quinta Asamblea General del Sínodo de los Obispos (1980). Desde el 8 de abril de 1984 hasta el 25 de junio de 1998 trabajó como Prefecto de la Congregación para los Obispos y Presidente de la Pontificia Comisión para América Latina. Desde el 5 de junio de 1993 fue Decano del Colegio de Cardenales. El 30 de noviembre de 2002 el Santo Padre Juan Pablo II aceptó la petición del cardenal Gantin de dispensarle de su oficio de Decano del Colegio de Cardenales y del título de la sede suburbicaria de Ostia, lo que le permitió volver a su tierra natal, en Benín. El cardenal Bernardin Gantin murió el 13 de mayo de 2008 a las 16.45 horas en París, donde había estado hospitalizado durante algún tiempo. El 24 de mayo fue enterrado en el altar de la capilla del seminario mayor San Gallen en Ouidah. (es)
- Bernardin Gantin, né le 8 mai 1922 à Toffo dans la colonie du Dahomey (actuel Bénin), et mort le 13 mai 2008 à Paris, est un cardinal béninois, ayant exercé de nombreuses fonctions au sein de la curie romaine. (fr)
- Bernardin Gantin (8 Mei 1922 – 13 Mei 2008) adalah seorang kardinal Gereja Katolik Roma Benin. Ia menjabat sebagai Uskup Agung Metropolitan Keuskupan Agung Katolik Roma Cotonou dan kemudian di Vatikan dalam pelayanan Takhta Suci sebagai Presiden Dewan Kepausan untuk Keadilan dan Perdamaian dan kemudian sebagai Prefek Kongregasi bagi Para Uskup. (in)
- Bernardin Gantin (Toffo, 8 mei 1922 - Parijs, 13 mei 2008) was een Benins geestelijke en kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk. Gantin volgde zijn opleiding aan het seminarie van Benin. Hij werd in 1951 tot priester gewijd. Vanaf 1953 studeerde hij in Rome, onder andere aan de Pauselijke Lateraanse Universiteit. Hij behaalde graden in zowel de theologie als in het canoniek recht. In 1957 benoemde paus Pius XII hem tot titulair bisschop van Tipasa en tot bisschop-coadjutor van Cotonou. In 1960 benoemde paus Johannes XXIII hem tot aartsbisschop van Cotonou. In die hoedanigheid nam hij deel aan het Tweede Vaticaans Concilie. In 1971 haalde paus Paulus VI Gantin naar de Romeinse Curie. Hij werkte achtereenvolgens voor de Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren en de Pauselijke Raad voor Gerechtigheid en Vrede. Tijdens zijn korte pontificaat benoemde paus Johannes Paulus I Gantin tot voorzitter van de Pauselijke Raad "Cor Unum". Het was de enige curiebenoeming van deze paus. Tijdens het consistorie van 27 juni 1977 had paus Paulus VI Gantin al tot kardinaal-diaken gecreëerd (met de Sacro Cuore di Cristo Re als titelkerk). Op 8 april 1984 benoemde paus Johannes Paulus II hem tot prefect van de Congregatie voor de Bisschoppen. In 1986 volgde zijn benoeming tot kardinaal-bisschop van het suburbicair bisdom Palestrina. In 1988 was hij de auteur van een schrijven aan de Priesterbroederschap Sint Pius X, waarin deze van schismatische activiteiten werd beticht. Op 5 juli 1993 werd Gantin door zijn collegae kardinaal-bisschoppen gekozen tot deken van het College van Kardinalen. Daarmee werd hij ambtshalve ook kardinaal-bisschop van Ostia. Gantin werd sindsdien gezien als papabile. In 2002 vroeg Gantin ontslag uit al zijn functies vanwege zijn hoge leeftijd. Hij nam op grond van zijn leeftijd niet deel aan het Conclaaf van 2005. Gantin overleed op 13 mei 2008 op 86-jarige leeftijd in Parijs. De regering van Benin gelastte drie dagen van nationale rouw. Gantin was de laatste overlevende kardinaal die benoemd was in het consistorie van 1977 (Joseph Ratzinger had het college van kardinalen al in 2005 verlaten vanwege zijn verkiezing tot paus). (nl)
- Bernardin Gantin (ur. 8 maja 1922 w Toffo, zm. 13 maja 2008 w Paryżu) – beniński duchowny katolicki, arcybiskup Kotonu, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał, do listopada 2002 dziekan kolegium kardynalskiego. (pl)
- Bernardin Gantin (Toffo, 8 maggio 1922 – Parigi, 13 maggio 2008) è stato un cardinale e arcivescovo cattolico beninese. (it)
- Bernardin Gantin (Toffo, Benin, 8 de maio de 1922 — Paris, 13 de maio de 2008) foi um prelado da Igreja Católica, Arcebispo de Cotonu, Cardeal e Decano do Colégio Cardinalício. Ele descendia de negros escravos do Brasil Império que voltaram à África após a proclamação da Lei Áurea e, quando visitou o Brasil na década de 1980, foi até um terreiro de candomblé na Bahia, o Terreiro do Bogum. Foi o responsável por assinar a excomunhão de monsenhor Lefebvre em 1988, devido as Consagrações de Écône. (pt)
- Бернарде́н Ганте́н (фр. Bernardin Gantin; 8 мая 1922, , Французская Дагомея — 13 мая 2008, Париж, Франция) — первый бенинский кардинал высшего ранга африканского происхождения в истории Римско-католической церкви. Титулярный епископ Типасы Мавретанской и вспомогательный епископ Котону с 11 декабря 1956 по 5 января 1960. Архиепископ Котону с 5 января 1960 по 28 июня 1971. Секретарь-адъюнкт Священной Конгрегации евангелизации народов с 5 марта 1971 по 19 декабря 1975. Вице-председатель Папского Совета справедливости и мира с 19 декабря 1975 по 16 декабря 1976. Пропредседатель Папского Совета справедливости и мира с 16 декабря 1976 по 29 июня 1977. Председатель Папского Совета справедливости и мира с 29 июня 1977 по 8 апреля 1984. Председатель Папского Совета Cor Unum с 4 сентября 1978 по 8 апреля 1984. Префект Конгрегации по делам епископов и председатель Папской Комиссии по делам Латинской Америки с 8 апреля 1984 по 25 июня 1998. Декан Коллегии кардиналов с 5 июня 1993 по 30 ноября 2002. Кардинал-священник, с титулом церкви pro illa vice Сакро-Куоре-ди-Кристо-Ре с 25 июня 1984 по 29 сентября 1986. Кардинал-епископ с титулом субурбикарной епархии Палестрина с 29 сентября 1986. Кардинал-епископ с титулом субурбикарной епархии Остия с сохранением титула субурбикарного епископа Палестрины с 5 июня 1993 по 30 ноября 2002 года. (ru)
- Bernardin Gantin, född 8 maj 1922 i Toffo, död 13 maj 2008 i Paris, var en beninsk kardinal. Gantin var son till Henri Gantin och Anne Tonondji. Gantin var mellan 1984 och 1998 prefekt för Biskopskongregationen. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Bernardin kardinál Gantin (8. května 1922 – 13. května 2008) byl beninský římskokatolický biskup a kardinál (od 1977). (cs)
- Bernardin Kardinal Gantin (* 8. Mai 1922 in , Benin; † 13. Mai 2008 in Paris, Frankreich) war ein Kurienkardinal der römisch-katholischen Kirche und von 1993 bis 2002 Dekan des Kardinalskollegiums. Von 1984 bis 1998 leitete er die Kongregation für die Bischöfe. (de)
- Bernardin Gantin, né le 8 mai 1922 à Toffo dans la colonie du Dahomey (actuel Bénin), et mort le 13 mai 2008 à Paris, est un cardinal béninois, ayant exercé de nombreuses fonctions au sein de la curie romaine. (fr)
- Bernardin Gantin (8 Mei 1922 – 13 Mei 2008) adalah seorang kardinal Gereja Katolik Roma Benin. Ia menjabat sebagai Uskup Agung Metropolitan Keuskupan Agung Katolik Roma Cotonou dan kemudian di Vatikan dalam pelayanan Takhta Suci sebagai Presiden Dewan Kepausan untuk Keadilan dan Perdamaian dan kemudian sebagai Prefek Kongregasi bagi Para Uskup. (in)
- Bernardin Gantin (ur. 8 maja 1922 w Toffo, zm. 13 maja 2008 w Paryżu) – beniński duchowny katolicki, arcybiskup Kotonu, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał, do listopada 2002 dziekan kolegium kardynalskiego. (pl)
- Bernardin Gantin (Toffo, 8 maggio 1922 – Parigi, 13 maggio 2008) è stato un cardinale e arcivescovo cattolico beninese. (it)
- Bernardin Gantin (Toffo, Benin, 8 de maio de 1922 — Paris, 13 de maio de 2008) foi um prelado da Igreja Católica, Arcebispo de Cotonu, Cardeal e Decano do Colégio Cardinalício. Ele descendia de negros escravos do Brasil Império que voltaram à África após a proclamação da Lei Áurea e, quando visitou o Brasil na década de 1980, foi até um terreiro de candomblé na Bahia, o Terreiro do Bogum. Foi o responsável por assinar a excomunhão de monsenhor Lefebvre em 1988, devido as Consagrações de Écône. (pt)
- Bernardin Gantin, född 8 maj 1922 i Toffo, död 13 maj 2008 i Paris, var en beninsk kardinal. Gantin var son till Henri Gantin och Anne Tonondji. Gantin var mellan 1984 och 1998 prefekt för Biskopskongregationen. (sv)
- Bernardin Gantin (8 May 1922 – 13 May 2008) was a Beninese prelate of the Catholic Church who held senior positions in the Roman Curia for twenty years and the highest position in the College of Cardinals for nine years. His prominence in the hierarchy of the Church was unprecedented for an African and has been equaled by few non-Italians. He began his career in his native country first as an auxiliary bishop and then as archbishop of Cotonou. In 1971 he began his thirty-year career in the Curia. After he had spent several years in the role of senior assistant, he held a series of senior positions as president of the Pontifical Council for Justice and Peace, president of the Pontifical Council Cor Unum, and prefect of the Sacred Congregation for Bishops (en)
- Bernardin Gantin (Toffo, Cotonú, Benín, 8 de mayo de 1922 - París, 13 de mayo de 2008), fue obispo y cardenal, prefecto de la Congregación para los Obispos, presidente de la Pontificia Comisión para América Latina, decano del Colegio Cardenalicio. En 1936 entró en el . El 14 de enero de 1951 fue ordenado sacerdote en Lomé, Togo, por el arzobispo y fue elegido profesor de idiomas en el seminario. Al mismo tiempo se dedicó intensamente a la labor pastoral en un grupo de aldeas y de esta experiencia adquirió un gran amor por el apostolado pastoral. (es)
- Bernardin Gantin (Toffo, 8 mei 1922 - Parijs, 13 mei 2008) was een Benins geestelijke en kardinaal van de Rooms-Katholieke Kerk. Gantin volgde zijn opleiding aan het seminarie van Benin. Hij werd in 1951 tot priester gewijd. Vanaf 1953 studeerde hij in Rome, onder andere aan de Pauselijke Lateraanse Universiteit. Hij behaalde graden in zowel de theologie als in het canoniek recht. In 1957 benoemde paus Pius XII hem tot titulair bisschop van Tipasa en tot bisschop-coadjutor van Cotonou. In 1960 benoemde paus Johannes XXIII hem tot aartsbisschop van Cotonou. In die hoedanigheid nam hij deel aan het Tweede Vaticaans Concilie. (nl)
- Бернарде́н Ганте́н (фр. Bernardin Gantin; 8 мая 1922, , Французская Дагомея — 13 мая 2008, Париж, Франция) — первый бенинский кардинал высшего ранга африканского происхождения в истории Римско-католической церкви. Титулярный епископ Типасы Мавретанской и вспомогательный епископ Котону с 11 декабря 1956 по 5 января 1960. Архиепископ Котону с 5 января 1960 по 28 июня 1971. Секретарь-адъюнкт Священной Конгрегации евангелизации народов с 5 марта 1971 по 19 декабря 1975. Вице-председатель Папского Совета справедливости и мира с 19 декабря 1975 по 16 декабря 1976. Пропредседатель Папского Совета справедливости и мира с 16 декабря 1976 по 29 июня 1977. Председатель Папского Совета справедливости и мира с 29 июня 1977 по 8 апреля 1984. Председатель Папского Совета Cor Unum с 4 сентября 1978 по 8 а (ru)
|
