| dbo:abstract
|
- اندرو جاكسون (بالإنجليزية: Andrew Jackson) (15 مارس 1767 كارولينا الجنوبية - 8 يونيو 1845، تينيسي)، رئيس الولايات المتحدة الأمريكية السابع بالفترة من 1829 إلى 1837. كان الحاكم العسكري لفلوريدا عام 1821، وقائد القوات الاميركية في معركة نيو اورليانز عام 1815. اشتهر عنه الصرامة وبعد الحرب درس القانون. في عام 1788 أصبح محامياً في الجزء الشمالي الغربي من ولاية كارولينا الشمالية الآن تينيسي، وفاز بشعبية كبيرة وانتخب في مجلس الشيوخ في سن 30 وشارك بصفة عامة في حرب 1812، حيث هزم القوات البريطانية. أصبح لاحقاً بطلاً قومياً، كما شارك في الحرب التي أدت إلى شراء ولاية فلوريدا في عام 1819 وأصبح أول حاكم للدولة هناك. نجح في انتخابات الرئاسة سنة 1828 وانتخابات سنة 1832 وقام بتأسيس الحزب الديمقراطي . لكنه قبل تاسيس الحزب الديموقراطي كان ينتمي لحزب الديموقراطي-الجمهوري الذي كان بقيادة طوماس جفرسون وجيمس ماديسون قبل سنة 1828.في عام 1828 فاز على جون كوينسي آدامز في الانتخابات الرئاسيه. وأصبح رئيسا للولايات المتحدة في 4 مارس 1829. وأُعيد انتخابه لولاية أخرى بعد اربع سنوات. كان جاكسون أول رئيس أمريكي يولد من عائلة ليست غنية. حيث لم يكن يمتلك ثروه ولا حتى ارتاد الجامعة ولهذه الأسباب اشتهر عنه الدفاع عن المواطنين العاديين الذين لا يملكون الثروات. جاكسون عارض البنك الوطني في الولايات المتحدة الإمريكية لإنه شعر ان هذا البنك يدار من قبل الأغنياء وهذا لم يكن يخدم مصلحة المواطن العادي . وقد انتهى البنك الوطني أثناء فترة حكمه حيث فضل عدم مواصلة عمل البنك. أثناء فترة رئاسته وقع على قانون ترحيل الهنود الحمر الذي سمح للحكومة الإمريكية بتهجير الهنود الحمر إلى الغرب باستخدام العنف. وقد قتل العديد من الهنود الحمر أثناء رحلتهم إلى الغرب. وقد سميت هذه الرحلة طريق الدموع. وجاكسون شخصية مختلف عليها من قبل المؤرخين فمن ناحية هو كان يمتلك العبيد وتسبب في مقتل العديد من الهنود الحمر والكثير من الناس كان يعتقد أن البنك الوطني كان فيه فائدة للمجتمع.ومن ناحية أخرى يعد جاكسون جنرالا ناجحا قاد حركة سياسية بأكملها في عهده و وقف إلى جانب المواطن العادي وكان له تأثير على التاريخ الأمريكي. تتوجد صورة جاكسون على ورقة العشرون دولار، لكن سيتم إستبدالها سنة 2020 بقرار من الوزارة المالية الأمريكية وبوضع صورة لإمرأة أمريكية لها بصمة في تاريخ أمريكا احتفالا بيوم حق المرأة في التصويت. (ar)
- Andrew Jackson (Waxhaws, Carolina del Sud, 15 de març de 1767 - Nashville, Tennessee, 8 de juny de 1845) va ser el setè President dels Estats Units d'Amèrica. Fill d'immigrants irlandesos pobres, va participar en la guerra d'independència com a missatger. (ca)
- Andrew Jackson (15. března 1767 , Jižní Karolína – 8. června 1845 Nashville, Tennessee) byl americký politik a válečník, 7. prezident Spojených států amerických (1829–1837). Jeho slogan zněl: „Nechť vládne lid“, přičemž za tento lid nepovažoval indiánské a černošské obyvatelstvo. Pro svou tvrdost, neústupnost a ochotu trpět spolu se svým mužstvem nosil přezdívku „Old Hickory“, tj. „Starý Ořechovec“, přičemž zejména ve starších českých textech se můžeme setkat s nepřesným překladem „Starý Ořešák“ (cs)
- Ο Άντριου Τζάκσον (Andrew Jackson, 15 Μαρτίου 1767 - 8 Ιουνίου 1845) ήταν Αμερικανός στρατιωτικός και πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως ο έβδομος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1829 έως το 1837 και θεωρείται ο ιδρυτής του Δημοκρατικού Κόμματος. Ήταν στρατιωτικός κυβερνήτης της Φλόριντα (1821) και διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στη Μάχη της Νέας Ορλεάνης (1815). Η κληρονομιά που άφησε θεωρείται μικτή, ως προστάτης της λαϊκής δημοκρατίας και της ατομικής ελευθερίας, διασταυρωμένη με την υποστήριξή του για την απομάκρυνση των Ινδιάνων και τη δουλεία. Το πορτραίτο του εμφανίζεται στο αμερικάνικο χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων. (el)
- Andrew Jackson (* 15. März 1767 in den Waxhaws; † 8. Juni 1845 nahe Nashville, Tennessee) war ein US-amerikanischer Politiker und von 1829 bis 1837 der siebte Präsident der Vereinigten Staaten. Ferner ist er gemeinsam mit Martin Van Buren der Gründer der Demokratischen Partei der USA. Jackson entstammte sehr einfachen Verhältnissen und begann sich durch seine Teilnahme im Krieg von 1812 und später in diversen Indianerfeldzügen das Ansehen seiner Landsleute zu erwerben. Politisch trat er zunächst als Senator und Militärgouverneur von Florida in Erscheinung. Sein Ruhm als militärischer Befehlshaber ließ ihn 1824 als Demokratischer Republikaner erstmals für das Präsidentenamt kandidieren. Obwohl er von insgesamt vier Kandidaten derselben Partei eine relative Mehrheit an Stimmen im Popular Vote sowie an Wahlmännern erhielt, reichte es im Wahlmännergremium nicht für die zum Sieg erforderliche absolute Mehrheit, und das Repräsentantenhaus bestimmte unter der Vermittlung Henry Clays John Quincy Adams zum Präsidenten. Schon wenig später bereitete er sich für die Wahl von 1828 auf eine erneute Bewerbung um das höchste Staatsamt vor. Während dieser Zeit widmete er sich intensiv dem Aufbau der neugegründeten Demokratischen Partei, die er von der damaligen Demokratisch-Republikanischen Partei loslöste. Nach einem äußerst heftig ausgetragenen Wahlkampf konnte er Adams souverän besiegen und das Präsidentenamt im März 1829 antreten. Im Herbst 1832 wurde er ohne Probleme für eine zweite Amtsperiode bestätigt. Jackson ging als einer der prägenden Präsidenten in die Geschichte der USA ein: Zum einen war er der erste Präsident, der nicht aus der Elite des Amerikanischen Unabhängigkeitskrieges stammte, zum anderen nahm er in seiner Regierungszeit umfangreiche Änderungen an der Staatsorganisation vor. Dazu gehören das Etablieren des spoils system sowie die Zerschlagung der amerikanischen Nationalbank, die sich unter seinem Nachfolger Van Buren während der Wirtschaftskrise von 1837 jedoch negativ auswirkte. In seine Amtszeit fällt außerdem der Beginn der gewaltsame Vertreibung der „fünf zivilisierten Indianernationen“ auf dem Pfad der Tränen mit ungezählten Todesopfern. Nach Beendigung seiner Präsidentschaft 1837 zog Jackson sich ins Privatleben zurück. Bis zu seinem Tod 1845 blieb er jedoch innerhalb der Demokratischen Partei eine einflussreiche Größe. (de)
- Andrew Jackson (March 15, 1767 – June 8, 1845) was an American lawyer, planter, general, and statesman who served as the seventh president of the United States from 1829 to 1837. Before being elected to the presidency, he gained fame as a general in the United States Army and served in both houses of the U.S. Congress. Although often praised as an advocate for ordinary Americans and for his work in preserving the union of states, Jackson has also been criticized for his racial policies, particularly his treatment of Native Americans. Jackson was born in the colonial Carolinas before the American Revolutionary War. He became a frontier lawyer and married Rachel Donelson Robards. He served briefly in the United States House of Representatives and the United States Senate, representing Tennessee. After resigning, he served as a justice on the Tennessee Supreme Court from 1798 until 1804. Jackson purchased a property later known as the Hermitage, becoming a wealthy planter who owned hundreds of African American slaves. In 1801, he was appointed colonel of the Tennessee militia and was elected its commander the following year. He led troops during the Red Stick War of 1813–1814, winning the Battle of Horseshoe Bend. The subsequent Treaty of Fort Jackson required the Creek to surrender vast tracts of present-day Alabama and Georgia. In the concurrent war against the British, Jackson's victory at the Battle of New Orleans in 1815 made him a national hero. He later commanded U.S. forces in the First Seminole War, which led to the annexation of Florida from Spain. Jackson briefly served as Florida's first territorial governor before returning to the Senate. He ran for president in 1824, winning a plurality of the popular and electoral vote, but no candidate won an electoral majority. In a contingent election, the House of Representatives elected John Quincy Adams with Henry Clay's support. Jackson's supporters alleged that there was a "corrupt bargain" between Adams and Clay and began creating their own political organization that would eventually become the Democratic Party. Jackson ran again in 1828, defeating Adams in a landslide. In 1830, he signed the Indian Removal Act. This act, which has been described as ethnic cleansing, displaced tens of thousands of Native Americans from their ancestral homelands east of the Mississippi and resulted in thousands of deaths. Jackson faced a challenge to the federal union when South Carolina threatened to nullify a high protective tariff set by the federal government. He threatened the use of military force to enforce the tariff, but the crisis was defused when it was amended. In 1832, he vetoed a bill by Congress to reauthorize the Second Bank of the United States, arguing that it was a corrupt institution that benefited the wealthy. After a lengthy struggle, he and his allies dismantled the Bank. In 1835, Jackson became the only president to pay off the national debt. He also survived the first assassination attempt on a sitting president. In one of his final presidential acts, he recognized the Republic of Texas. In his retirement, Jackson stayed active in politics. He supported the presidencies of Martin Van Buren and James K. Polk, as well as the annexation of Texas, which was accomplished shortly before his death. Jackson's legacy remains controversial, and opinions on him are frequently polarized. He has been seen as a defender of democracy and the constitution and also been called a demagogue who ignored the law when it suited him. His opposition towards abolition and his role in the destruction of Native American societies continue to be topics of debate. (en)
- Andrew JACKSON [an'dru ĝak'son] (naskiĝis la 15-an de marto 1767 en Suda Karolino; mortis la 8-an de junio 1845 apud Nashville, Tenesio, pro tuberkulozo kaj ) estis la sepa prezidento de Usono. Li estis 183 cm alta kaj pezis 64 kg. Rachel Donelson Robards estis lia edzino. Li estis presbiteriano. Lia kromnomo estis Old Hickory (maljuna hikorio). Dum lia administrado (1829-1837) okazis:
* 1832 - Jackson vetois la daŭrigon de la Bank of the United States.
* 1836 - Teksaso akiris sian sendependecon.
* 1837 - Jackson agnoskis la Respublikon de Teksaso.
* la prezidentiĝo de A. Jackson en 1829 (bildo de Allyn Cox)
* bildo de nekonatulo en la belarta muzeo de Houston
* ovala gravurita portreto (eo)
- Andrew Jackson (Waxhaw, Hego Carolina, 1767ko martxoaren 15a — Hermitage, Tennessee, 1845ko ekainaren 8a) AEBetako politikaria eta 7. presidentea (1829-1837) izan zen. Estatu Batuetako presidente ospetsuenetako bat da, eta 20ko dolarretan agertzen da irudikatuta. (eu)
- Andrew Jackson (Waxhaw, Carolina del Norte; 15 de marzo de 1767-Nashville, Tennessee; 8 de junio de 1845) fue un abogado, general y estadista estadounidense que se desempeñó como el séptimo presidente de los Estados Unidos desde 1829 hasta 1837.Jackson nació al término de la era colonial en algún lugar de la frontera todavía no marcada de Carolina del Norte y Carolina del Sur. Provenía de una familia recién emigrada escocesa e irlandesa de recursos medios. Durante la Guerra de Independencia de los Estados Unidos, sirvió de mensajero a los revolucionarios. A la edad de 13 años fue capturado y maltratado por los ingleses, lo que lo convierte en el único presidente estadounidense que ha sido prisionero de guerra. Tiempo después llegó a ser abogado. También fue elegido a la oficina congresional, primero a la Cámara de Representantes y dos veces al Senado. Fue el fundador del Partido Demócrata junto a Martin Van Buren el 8 de enero de 1828. En 1801, Jackson fue nombrado coronel en la milicia de Tennessee, lugar que llegó a ser su base política igual que su base militar. Fue dueño de cientos de esclavos que trabajaban en su hacienda conocida como "Hermitage Plantation". En 1806 mató a un hombre en un duelo sobre un asunto de honor que involucraba a su esposa Rachel. Llegó a tener fama nacional por medio del papel que llevó a cabo en la Guerra anglo-estadounidense de 1812, cuando ganó una victoria importante en contra de una invasión británica en la batalla de Nueva Orleans aunque ya se había firmado el Tratado de Gante, algo que desconocían todos los involucrados en la batalla. En respuesta al conflicto con el pueblo seminola en la Florida Española, invadió el territorio en 1818. Esto fue la causa directa de la Primera Guerra Seminola y el Tratado de Adams-Onís de 1819, el cual transfirió la Florida de España a Estados Unidos. Después de ser elegido al Senado, Jackson decidió entrar en la elección presidencial de 1824. Aunque ganó más votos electorales además del voto popular que los otros tres contrincantes, perdió en la Cámara de Representantes ante John Quincy Adams, supuestamente por un "trato corrupto" entre Adams y el presidente de la Cámara de Representantes Henry Clay, quien también era un candidato. Los partidarios de Jackson entonces fundaron lo que llegó a ser el Partido Demócrata. Entró a la elección de 1828 en contra de Adams. Usando su influencia del Oeste y con apoyo nuevo de Virginia y Nueva York, ganó con una victoria aplastante. Culpó de la muerte de su esposa Rachel a los partidarios de Adams, quienes la habían llamado bígama. Como presidente, Jackson se enfrentó a la amenaza de secesión de Carolina del sur por la ley de "Tarifa de Abominaciones", ley que había sido aprobada por la administración de Adams. En contraste con varios de sus sucesores inmediatos, él le negó al estado el derecho de separarse de la Unión y el derecho de nulificar una ley federal. La crisis de nulificación se calmó cuando la ley fue cambiada y Jackson amenazó a Carolina del Sur con una acción militar si el estado (o cualquier otro estado) intentara separarse. En anticipación de las elecciones de 1832, el Congreso, dirigido por Henry Clay, intentó reautorizar al Segundo Banco de los Estados Unidos cuatro años antes de que se venciera su título. Manteniendo su palabra de descentralizar la economía, Jackson vetó la renovación del título, algo que puso en peligro su reelección. Pero al explicar su decisión como defensor del pueblo en contra de los banqueros ricos, fácilmente pudo derrotar a Clay en las elecciones ese año. Él efectivamente pudo desmantelar el banco para cuando se venció su título en 1836. Sus luchas con el Congreso se personificaron en la rivalidad personal que tenía con Clay, quien era del disgusto de Jackson y quien dirigía la oposición desde el recién creado Partido Whig. La presidencia de Jackson marcó el comienzo de la ascendencia del "spoils system" (sistema de botín) en la política estadounidense. También es conocido por haber firmado el "Indian Removal Act" (Ley de Traslado Forzoso de los Indios) ley que reubicó un número de tribus nativas a la región sur del territorio indio (hoy, Oklahoma). Jackson apoyó la exitosa campaña de su vicepresidente Martin Van Buren para la presidencia en 1836. Trabajó para apoderar al Partido Demócrata y ayudó a su amigo James K. Polk a ganar las elecciones de 1844. (es)
- Andrew Jackson, né le 15 mars 1767 près de Waxhaw (Caroline du Nord) et mort le 8 juin 1845 à Nashville (Tennessee), est un homme d'État américain, septième président des États-Unis de 1829 à 1837. Gouverneur militaire de la Floride en 1821, après avoir été commandant des forces américaines durant la bataille de La Nouvelle-Orléans en 1815, il est à la base de l'ère démocratique « jacksonienne ». Il a été une figure importante qui domina la politique américaine dans les décennies 1820 et 1830. Ses ambitions politiques combinées à une participation politique plus grande de la population amenèrent la création des partis politiques tels que nous les connaissons aujourd’hui. Son héritage est vu de manière plus contrastée aujourd’hui, comme un protecteur de la démocratie populaire et de la liberté individuelle mais décrié par certains pour son soutien à la déportation des Amérindiens à l'ouest du Mississippi et à l'esclavage. Renommé pour être impénétrable et dur, il était surnommé Old Hickory (faisant référence à la dureté du bois de noyer). Basant sa carrière dans le Tennessee naissant, Jackson a été le premier président à être associé à la « frontière américaine ». Son portrait apparaît actuellement sur les billets de vingt dollars. (fr)
- Ba é Andrew Jackson (15 Márta, 1767 - 8 Meitheamh, 1845) 7ú uachtarán Stáit Aontaithe Mheiriceá. Bhí sé i bhfeidhmeannas ón 4 Márta 1829 go dtí an 3 Márta 1837. (ga)
- Andrew Jackson (15 Maret 1767 – 8 Juni 1845) adalah Presiden Amerika Serikat yang ke-7. Ia memegang dua kali masa jabatan presiden berturut turut tahun 1829 - 1837. Amerika memasuki masa penting selama 8 tahun pemerintahan Presiden Andrew Jackson, berkatnya Amerika Serikat menjadi lebih kuat. Slogannya yang terkenal adalah (in)
- Andrew Jackson (Lancaster County (South Carolina), 15 maart 1767 - Nashville (Tennessee), 8 juni 1845) was de 7de president van de Verenigde Staten van 1829 tot 1837. Jackson was een van de oprichters van de Democratische Partij en was de eerste Democratische president. Jackson stond bekend als Old Hickory (letterlijk: oude notenboom, maar in de Verenigde Staten een uitdrukking die gebruikt wordt om sterke, taaie mensen mee aan te geven). (nl)
- ( 다른 뜻에 대해서는 앤드루 잭슨 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 앤드루 잭슨(Andrew Jackson, 문화어: 앤드류 잭슨, 1767년 3월 15일 ~ 1845년 6월 8일)은 미국의 제7대(1829년~1837년) 대통령이다. 또한 그는 미국의 군인으로서 1815년 뉴올리언스 전투에서 영국군과 싸워 대승을 거두었다. 켈트족의 피를 이어받은 첫 아일랜드계로서도, 또한, 귀족 출생이 아닌 최초의 미국 대통령이다. 민주당 소속으로는 최초의 미국 대통령이기도 하다. 독립 13개주와 관계가 없었던 최초의 미국 대통령이었으며, 또한 잭슨 민주주의 정신의 기원이었지만, 반면에 그는 흑인노예 농장주이기도 하였다. 1815년 뉴올리언스 전투에서 지형 지물과 솜 포대(布垈)를 이용해 진지를 요새화한 것이 효과를 거두어서 불과 21명의 전사자로 영국군 2,037명을 전사시켜 대승을 거두었다. 그 후 인디언 토벌이후 영웅으로 떠올라서 1824년 미국 대통령 선거에 출마했으나, 존 퀸시 애덤스에게 패했다. 하지만 1828년 재도전으로 미국 대통령에 당선되었다. 미국 대통령 사상 유일하게 의회에서 불신임 결의를 한 대통령이며, 미수에 그쳤지만 미국 대통령 사상 최초로 암살의 표적이 되기도 했다. 1845년 6월 8일, 향년 78세로 사망하였다. 영미전쟁(1812~14)에서 뛰어난 활약을 펼쳤고, 대통령 임기 중의 강경정책을 펴 "앤드루 1세"라는 야유를 받았지만, 미국 독립 전쟁부터 남북 전쟁 종전 시(1775~1865)까지를 "에이지 오브 잭슨"(페터르 루세프), "잭슨 에라"(Jackson Era)라고 곧잘 부르기도 한다. 또한 성격상 붙은 별명은 올드 히커리. 부인 레이첼 잭슨은 남편이 대통령에 취임하기 2개월 전에 급사하였고, 잭슨은 그녀의 사인이 된 것으로서 그의 정적 존 Q. 애덤스 및 그의 지지자를 격하게 비난하였다. (ko)
- アンドリュー・ジャクソン（Andrew Jackson, 1767年3月15日 - 1845年6月8日）は、アメリカ合衆国の軍人、政治家、黒人奴隷農場主で、第7代アメリカ合衆国大統領。ジャクソンは民主党所属としては初の大統領。「オールド・ヒッコリー」の愛称で呼ばれた。「アメリカン・フロンティア」に暮らし、独立13州に関係しなかった最初の大統領。 米英戦争における活躍をきっかけに大統領になり、任期中の強権ぶりから「アンドリュー1世」とも揶揄されたほどであった。アメリカ独立戦争と南北戦争の間、その時代は「エイジ・オブ・ジャクソン」「ジャクソン・エラ」としばしば呼ばれた。 史上唯一、議会から不信任決議をされた大統領であり、またアメリカ大統領史上初めて暗殺の標的になった（未遂）。 夫人のレイチェル・ジャクソン（第7代アメリカ合衆国のファーストレディ）は夫が大統領に就任する2か月前に急死したが、ジャクソンは彼女の死の原因になったとして政敵のジョン・クインシー・アダムズとその支持者を激しく非難した。邸宅を構えたハーミテージはアメリカ合衆国国定歴史建造物に登録されている。 (ja)
- Andrew Jackson (Waxhaw, 15 marzo 1767 – Nashville, 8 giugno 1845) è stato un politico statunitense. È stato il settimo Presidente degli Stati Uniti d'America, in carica dal 1829 al 1837. Viene ricordato per essere stato il primo presidente membro del Partito Democratico, e per aver reso più democratiche le strutture politiche e amministrative statunitensi, fino ad allora circoscritte a una ristretta élite di proprietari terrieri e intellettuali, anche se nel suo operato permise reiteratamente violenze efferate e soprusi nei confronti delle tribù native americane (ad esempio con l'Indian Removal Act). Fu inoltre uno dei presidenti degli Stati Uniti membri della massoneria. (it)
- Andrew Jackson (ur. 15 marca 1767 w (ob. hrabstwo Union), zm. 8 czerwca 1845 w Nashville) – amerykański prawnik i polityk, generał Armii Stanów Zjednoczonych, wojskowy gubernator Florydy (1821), członek Izby Reprezentantów USA (1796–1797), senator USA (1797–1798, 1823–1825) oraz siódmy prezydent USA (1829–1837). (pl)
- Andrew Jackson (Waxhaws, 15 de março de 1767 – Nashville, 8 de junho de 1845) foi um militar, advogado e político americano que serviu como presidente dos Estados Unidos de 1829 a 1837. No começo da sua vida pública, Jackson ganhou fama como general do exército americano e serviu em ambas as casas no Congresso. Um presidente expansionista, Jackson buscou avançar os direitos do "homem comum" contra uma "aristocracia corrupta" e preservar a União nacional. Nascido na América Colonial, entre as Carolinas uma década antes da Guerra de Independência dos Estados Unidos, Jackson se tornou um advogado no meio oeste e se casou com Rachel Donelson Robards. Ele brevemente serviu na Câmara dos Representantes e no Senado dos Estados Unidos, representando o Tennessee. Em seguida, ele serviu no judiciário da Suprema Corte do Tennessee de 1798 a 1804. Jackson comprou uma propriedade, chamada , e começou a acumular uma enorme fortuna em suas terras, utilizado de trabalho escravo. Em 1801, ele foi apontado como coronel da Milícia do estado do Tennessee e foi feito seu comandante no ano seguinte. Jackson liderou tropas na Guerra Creek (1813–1814), vencendo a importante Batalha de Horseshoe Bend contra índios nativo-americanos. O subsequente Tratado de Fort Jackson requereu a rendição de enormes quantidades de terra do povo Creek nos atuais estados do Alabama e da Geórgia. A fama de Andrew Jackson, contudo, foi feita na Guerra de 1812 contra a Inglaterra, onde ele liderou tropas na importante vitória na Batalha de Nova Orleães (1815), que o tornou um herói nacional. Jackson voltou a liderar militares americanos na Primeira Guerra Seminole, que levou a anexação do estado da Flórida (que na época pertencia a Espanha). Jackson brevemente serviu como o primeiro governador do território da Flórida antes de retornar ao Senado. Ele então lançou sua candidatura à presidência da república e venceu por uma pequena pluralidade de votos (no colégio eleitoral e da população) na eleição de 1824. Porém, como nenhum candidato havia conseguido o número mínimo de eleitores do Colégio Eleitoral para ganhar a presidência, recaiu sobre a Câmara dos Representantes escolher quem seria o novo presidente e os congressistas escolheram John Quincy Adams numa eleição contingente. Como resposta ao que chamaram de "" entre Adams e Henry Clay e a ambiciosa agenda política do agora Presidente Adams, os apoiadores de Jackson fundaram o Partido Democrata. Jackson concorreu novamente à presidência em 1828, vencendo Quincy Adams por uma boa margem. Logo de cara, Jackson enfrentou uma ameaça de secessão pela Carolina do Sul sobre algo que seus oponentes chamavam de "Tarifa de Abominações". A terminou quando a tarifa foi e Jackson ameaçou usar de força militar contra a Carolina do Sul caso estes tentassem se separar da União. No Congresso, Henry Clay liderou o esforço político para passar a legislação necessária para a reautorização do Segundo Banco dos Estados Unidos. Jackson, considerando o Banco como uma instituição corrupta que beneficiava os ricos às custas dos americanos comuns, vetou a renovação da legislação. Após uma longa disputa política, Jackson e seus aliados conseguiram enterrar a proposta do banco e o desmantelaram. Em 1835, Jackson se tornou o único presidente a completamente pagar a dívida pública, cumprindo uma meta de longa data. Enquanto o presidente Jackson buscou passar inúmeras reformas destinadas a eliminar o desperdício e a corrupção na esfera do governo, sua presidência marcou o início da ascensão do "sistema de espólios" dos partidos políticos nos Estados Unidos, envolvendo troca de favores por cargos e indicações partidárias. Em 1830, Jackson assinou o Indian Removal Act ("lei de remoção indígena"), que iniciou uma série de realocações forçadas em massa de milhares de integrantes de diversas tribos de nativo americanos do sudeste para o chamado Território Indígena. O processo de realocação despojou essas nações indígenas de suas terras e resultou em mortes e doenças generalizadas. Dono de centenas de escravos, Jackson se opôs ao movimento abolicionista, que estava ganhando força no seu segundo mandato. Nas relações exteriores, o governo do presidente Jackson concluiu o tratado da "nação mais favorecida" com o Reino Unido, acertou as reivindicações de indenização contra a França herdadas das Guerras Napoleônicas e reconheceu a independência da República do Texas. Em janeiro de 1835, ele sobreviveu à primeira tentativa de assassinato de um presidente em exercício. Em sua aposentadoria, Jackson permaneceu ativo na política e no Partido Democrata, apoiando as presidências de Martin Van Buren e James K. Polk. Ele também apoiou a anexação do Texas, mesmo que isso tenha aumentado a animosidade no debate nacional a respeito da expansão da escravidão (o Texas entrou para a União após a morte dele). Andrew Jackson sempre foi reverenciado nos Estados Unidos por sua defesa da democracia e do homem comum. Muitas de suas ações na presidência se tornaram divisivas, angariando ardente apoio ou feroz oposição por muitos no país. Sua reputação, contudo, começou a declinar a partir da década de 1970, muito devido as suas políticas de remoção de nativos americanos e sua postura com relação a escravidão; porém, historiadores e acadêmicos continuam a avaliar positivamente, como um todo, a presidência de Jackson. (pt)
- Э́ндрю Дже́ксон (Джэксон англ. Andrew Jackson, 15 марта 1767 года, Воксхо, провинция Южная Каролина, — 8 июня 1845 года, Нашвилл, штат Теннесси) — американский государственный и политический деятель, 7-й Президент США (1829—1837). Первый президент США, избранный как кандидат от Демократической партии; считается одним из её основателей. (ru)
- Andrew Jackson, född 15 mars 1767, död 8 juni 1845, var en amerikansk general, advokat och politiker. Han var USA:s 7:e president och satt mellan åren 1829 och 1837. Jackson tillhörde den "demokratiska" falangen av det gamla republikanska partiet som efter formellt bildade det demokratiska partiet. Jackson brukar därmed ses som grundaren av det demokratiska partiet. Jackson brukade kallas för Old Hickory. (sv)
- Е́ндрю Дже́ксон (англ. Andrew Jackson; 15 березня 1767 — 8 червня 1845) — сьомий президент Сполучених Штатів. Перший президент США, обраний як кандидат Демократичної партії; його вважають одним з її засновників. Ендрю Джексон був генералом, героєм війни 1812 року. Командував американським військом у Першій семінольській війні. Обирався до Палати представників і Сенату США. Походив з порубіжної родини, вважався представником зміцнілого демократичного настрою на Півдні і Заході. Обраний президентом у 1828 році й переобраний 1832 року. (uk)
- 安德鲁·杰克逊（英語：Andrew Jackson，1767年3月15日－1845年6月8日）是美国律师、军人、政治家，1829至1837年当选第七任美国总统，此前是美国陆军名将，曾在美国国会两院任职。杰克逊崇尚扩张，力图推进“普通人”的权利对抗“腐败贵族”，维护联邦统一。 杰克逊在美國獨立戰爭爆发前八年生于英屬美洲北卡罗来纳省与南卡羅萊納省之间，在边境地区当律师并迎娶瑞秋·唐纳森·罗伯兹。他短暂担任田纳西州联邦众议员和参议员，辞职后从1798年开始出任大法官直到1804年。他买下后得名隱士之家的房产，购买奴隶经营种植园，生活富足。1801年他当上上校，第二年当选民兵司令。1813至1814年杰克逊带领民兵投身，赢得并签署《》，要求克里克人交出今亚拉巴马州和喬治亞州大片领土。杰克逊同期加入1812年战争，1815年赢得新奥尔良之战成为民族英雄。他统领美军夺得第一次塞米诺尔战争胜利，西班牙割让西属佛罗里达（今佛罗里达州），短暂出任佛羅里達領地总督后再度当选联邦参议员。1824年他首度竞选美国总统，普选票和选举人票都占相对多数，但选举人票没过半，联邦众议院经权变选举推举约翰·昆西·亚当斯。面对亚当斯与亨利·克莱之间“”传闻和亚当斯总统雄心勃勃的议程，杰克逊的支持者创立民主党。 杰克逊1828年总统大选以压倒优势战胜亚当斯，上任后南卡罗来纳州以反对所谓“”为由威胁分家单过，关税后化解，总统宣称该州胆敢分裂就联邦军队。亨利·克莱推动国会续约美国第二银行，杰克逊认为该行腐败至极，牺牲普通百姓利益讨好富人，对续约法案行使否决权。经过，杰克逊与盟友彻底瓦解银行。1835年他实现长期目标，至今仍是唯一还清国债的美国总统。杰克逊推行许多旨在消除浪费和腐败的改革，但獵官制就是在他任内开始支配美国政坛。1830年杰克逊签订印第安人迁移法案，强迫东南部主要印第安部落迁至印第安领地，后称“眼泪之路”，导致印第安人丧失土地，大量人员患病或死亡。美国废奴运动在杰克逊连任后声势见长，但他一直反对。杰克逊政府与英国签订“最惠国”条约，解决拿破崙戰爭引起的对法索赔，承认德克萨斯共和国。1835年1月杰克逊经历刺杀幸免于难，是首位遇刺美国总统。 杰克逊退休后继续积极参与民主党政治，支持马丁·范布伦与詹姆斯·诺克斯·波尔克总统。他主张，哪怕这会对激荡朝野的奴隶制辩论不利，德克萨斯最后在杰克逊去世前不久纳入美国领土。杰克逊以宏扬民主、倡导普通人权利在美国广受尊敬，他的许多作为反响趋于两极，招来的强烈支持与反对都很多。他的声誉从20世纪70年代开始走下坡路，主要原因是他反对废除奴隶制，还制定政策强迫美國原住民背离世代相传的故土。历史学家与学者为历任美国总统排名时，杰克逊位置通常靠前。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Andrew Jackson (Waxhaws, Carolina del Sud, 15 de març de 1767 - Nashville, Tennessee, 8 de juny de 1845) va ser el setè President dels Estats Units d'Amèrica. Fill d'immigrants irlandesos pobres, va participar en la guerra d'independència com a missatger. (ca)
- Andrew Jackson (15. března 1767 , Jižní Karolína – 8. června 1845 Nashville, Tennessee) byl americký politik a válečník, 7. prezident Spojených států amerických (1829–1837). Jeho slogan zněl: „Nechť vládne lid“, přičemž za tento lid nepovažoval indiánské a černošské obyvatelstvo. Pro svou tvrdost, neústupnost a ochotu trpět spolu se svým mužstvem nosil přezdívku „Old Hickory“, tj. „Starý Ořechovec“, přičemž zejména ve starších českých textech se můžeme setkat s nepřesným překladem „Starý Ořešák“ (cs)
- Ο Άντριου Τζάκσον (Andrew Jackson, 15 Μαρτίου 1767 - 8 Ιουνίου 1845) ήταν Αμερικανός στρατιωτικός και πολιτικός, ο οποίος υπηρέτησε ως ο έβδομος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1829 έως το 1837 και θεωρείται ο ιδρυτής του Δημοκρατικού Κόμματος. Ήταν στρατιωτικός κυβερνήτης της Φλόριντα (1821) και διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στη Μάχη της Νέας Ορλεάνης (1815). Η κληρονομιά που άφησε θεωρείται μικτή, ως προστάτης της λαϊκής δημοκρατίας και της ατομικής ελευθερίας, διασταυρωμένη με την υποστήριξή του για την απομάκρυνση των Ινδιάνων και τη δουλεία. Το πορτραίτο του εμφανίζεται στο αμερικάνικο χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων. (el)
- Andrew Jackson (Waxhaw, Hego Carolina, 1767ko martxoaren 15a — Hermitage, Tennessee, 1845ko ekainaren 8a) AEBetako politikaria eta 7. presidentea (1829-1837) izan zen. Estatu Batuetako presidente ospetsuenetako bat da, eta 20ko dolarretan agertzen da irudikatuta. (eu)
- Ba é Andrew Jackson (15 Márta, 1767 - 8 Meitheamh, 1845) 7ú uachtarán Stáit Aontaithe Mheiriceá. Bhí sé i bhfeidhmeannas ón 4 Márta 1829 go dtí an 3 Márta 1837. (ga)
- Andrew Jackson (15 Maret 1767 – 8 Juni 1845) adalah Presiden Amerika Serikat yang ke-7. Ia memegang dua kali masa jabatan presiden berturut turut tahun 1829 - 1837. Amerika memasuki masa penting selama 8 tahun pemerintahan Presiden Andrew Jackson, berkatnya Amerika Serikat menjadi lebih kuat. Slogannya yang terkenal adalah (in)
- Andrew Jackson (Lancaster County (South Carolina), 15 maart 1767 - Nashville (Tennessee), 8 juni 1845) was de 7de president van de Verenigde Staten van 1829 tot 1837. Jackson was een van de oprichters van de Democratische Partij en was de eerste Democratische president. Jackson stond bekend als Old Hickory (letterlijk: oude notenboom, maar in de Verenigde Staten een uitdrukking die gebruikt wordt om sterke, taaie mensen mee aan te geven). (nl)
- アンドリュー・ジャクソン（Andrew Jackson, 1767年3月15日 - 1845年6月8日）は、アメリカ合衆国の軍人、政治家、黒人奴隷農場主で、第7代アメリカ合衆国大統領。ジャクソンは民主党所属としては初の大統領。「オールド・ヒッコリー」の愛称で呼ばれた。「アメリカン・フロンティア」に暮らし、独立13州に関係しなかった最初の大統領。 米英戦争における活躍をきっかけに大統領になり、任期中の強権ぶりから「アンドリュー1世」とも揶揄されたほどであった。アメリカ独立戦争と南北戦争の間、その時代は「エイジ・オブ・ジャクソン」「ジャクソン・エラ」としばしば呼ばれた。 史上唯一、議会から不信任決議をされた大統領であり、またアメリカ大統領史上初めて暗殺の標的になった（未遂）。 夫人のレイチェル・ジャクソン（第7代アメリカ合衆国のファーストレディ）は夫が大統領に就任する2か月前に急死したが、ジャクソンは彼女の死の原因になったとして政敵のジョン・クインシー・アダムズとその支持者を激しく非難した。邸宅を構えたハーミテージはアメリカ合衆国国定歴史建造物に登録されている。 (ja)
- Andrew Jackson (Waxhaw, 15 marzo 1767 – Nashville, 8 giugno 1845) è stato un politico statunitense. È stato il settimo Presidente degli Stati Uniti d'America, in carica dal 1829 al 1837. Viene ricordato per essere stato il primo presidente membro del Partito Democratico, e per aver reso più democratiche le strutture politiche e amministrative statunitensi, fino ad allora circoscritte a una ristretta élite di proprietari terrieri e intellettuali, anche se nel suo operato permise reiteratamente violenze efferate e soprusi nei confronti delle tribù native americane (ad esempio con l'Indian Removal Act). Fu inoltre uno dei presidenti degli Stati Uniti membri della massoneria. (it)
- Andrew Jackson (ur. 15 marca 1767 w (ob. hrabstwo Union), zm. 8 czerwca 1845 w Nashville) – amerykański prawnik i polityk, generał Armii Stanów Zjednoczonych, wojskowy gubernator Florydy (1821), członek Izby Reprezentantów USA (1796–1797), senator USA (1797–1798, 1823–1825) oraz siódmy prezydent USA (1829–1837). (pl)
- Э́ндрю Дже́ксон (Джэксон англ. Andrew Jackson, 15 марта 1767 года, Воксхо, провинция Южная Каролина, — 8 июня 1845 года, Нашвилл, штат Теннесси) — американский государственный и политический деятель, 7-й Президент США (1829—1837). Первый президент США, избранный как кандидат от Демократической партии; считается одним из её основателей. (ru)
- Andrew Jackson, född 15 mars 1767, död 8 juni 1845, var en amerikansk general, advokat och politiker. Han var USA:s 7:e president och satt mellan åren 1829 och 1837. Jackson tillhörde den "demokratiska" falangen av det gamla republikanska partiet som efter formellt bildade det demokratiska partiet. Jackson brukar därmed ses som grundaren av det demokratiska partiet. Jackson brukade kallas för Old Hickory. (sv)
- Е́ндрю Дже́ксон (англ. Andrew Jackson; 15 березня 1767 — 8 червня 1845) — сьомий президент Сполучених Штатів. Перший президент США, обраний як кандидат Демократичної партії; його вважають одним з її засновників. Ендрю Джексон був генералом, героєм війни 1812 року. Командував американським військом у Першій семінольській війні. Обирався до Палати представників і Сенату США. Походив з порубіжної родини, вважався представником зміцнілого демократичного настрою на Півдні і Заході. Обраний президентом у 1828 році й переобраний 1832 року. (uk)
- اندرو جاكسون (بالإنجليزية: Andrew Jackson) (15 مارس 1767 كارولينا الجنوبية - 8 يونيو 1845، تينيسي)، رئيس الولايات المتحدة الأمريكية السابع بالفترة من 1829 إلى 1837. كان الحاكم العسكري لفلوريدا عام 1821، وقائد القوات الاميركية في معركة نيو اورليانز عام 1815. اشتهر عنه الصرامة وبعد الحرب درس القانون. في عام 1788 أصبح محامياً في الجزء الشمالي الغربي من ولاية كارولينا الشمالية الآن تينيسي، وفاز بشعبية كبيرة وانتخب في مجلس الشيوخ في سن 30 وشارك بصفة عامة في حرب 1812، حيث هزم القوات البريطانية. أصبح لاحقاً بطلاً قومياً، كما شارك في الحرب التي أدت إلى شراء ولاية فلوريدا في عام 1819 وأصبح أول حاكم للدولة هناك. نجح في انتخابات الرئاسة سنة 1828 وانتخابات سنة 1832 وقام بتأسيس الحزب الديمقراطي . لكنه قبل تاسيس الحزب الديموقراطي كان ينتمي لحزب الديموقراطي-الجمهوري الذي كان بقيادة طوماس جفرسون وجيمس ما (ar)
- Andrew Jackson (March 15, 1767 – June 8, 1845) was an American lawyer, planter, general, and statesman who served as the seventh president of the United States from 1829 to 1837. Before being elected to the presidency, he gained fame as a general in the United States Army and served in both houses of the U.S. Congress. Although often praised as an advocate for ordinary Americans and for his work in preserving the union of states, Jackson has also been criticized for his racial policies, particularly his treatment of Native Americans. (en)
- Andrew JACKSON [an'dru ĝak'son] (naskiĝis la 15-an de marto 1767 en Suda Karolino; mortis la 8-an de junio 1845 apud Nashville, Tenesio, pro tuberkulozo kaj ) estis la sepa prezidento de Usono. Li estis 183 cm alta kaj pezis 64 kg. Rachel Donelson Robards estis lia edzino. Li estis presbiteriano. Lia kromnomo estis Old Hickory (maljuna hikorio). Dum lia administrado (1829-1837) okazis:
* 1832 - Jackson vetois la daŭrigon de la Bank of the United States.
* 1836 - Teksaso akiris sian sendependecon.
* 1837 - Jackson agnoskis la Respublikon de Teksaso. (eo)
- Andrew Jackson (* 15. März 1767 in den Waxhaws; † 8. Juni 1845 nahe Nashville, Tennessee) war ein US-amerikanischer Politiker und von 1829 bis 1837 der siebte Präsident der Vereinigten Staaten. Ferner ist er gemeinsam mit Martin Van Buren der Gründer der Demokratischen Partei der USA. (de)
- Andrew Jackson (Waxhaw, Carolina del Norte; 15 de marzo de 1767-Nashville, Tennessee; 8 de junio de 1845) fue un abogado, general y estadista estadounidense que se desempeñó como el séptimo presidente de los Estados Unidos desde 1829 hasta 1837.Jackson nació al término de la era colonial en algún lugar de la frontera todavía no marcada de Carolina del Norte y Carolina del Sur. Provenía de una familia recién emigrada escocesa e irlandesa de recursos medios. Durante la Guerra de Independencia de los Estados Unidos, sirvió de mensajero a los revolucionarios. A la edad de 13 años fue capturado y maltratado por los ingleses, lo que lo convierte en el único presidente estadounidense que ha sido prisionero de guerra. Tiempo después llegó a ser abogado. También fue elegido a la oficina congresiona (es)
- Andrew Jackson, né le 15 mars 1767 près de Waxhaw (Caroline du Nord) et mort le 8 juin 1845 à Nashville (Tennessee), est un homme d'État américain, septième président des États-Unis de 1829 à 1837. Gouverneur militaire de la Floride en 1821, après avoir été commandant des forces américaines durant la bataille de La Nouvelle-Orléans en 1815, il est à la base de l'ère démocratique « jacksonienne ». Il a été une figure importante qui domina la politique américaine dans les décennies 1820 et 1830. Ses ambitions politiques combinées à une participation politique plus grande de la population amenèrent la création des partis politiques tels que nous les connaissons aujourd’hui. Son héritage est vu de manière plus contrastée aujourd’hui, comme un protecteur de la démocratie populaire et de la libe (fr)
- ( 다른 뜻에 대해서는 앤드루 잭슨 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 앤드루 잭슨(Andrew Jackson, 문화어: 앤드류 잭슨, 1767년 3월 15일 ~ 1845년 6월 8일)은 미국의 제7대(1829년~1837년) 대통령이다. 또한 그는 미국의 군인으로서 1815년 뉴올리언스 전투에서 영국군과 싸워 대승을 거두었다. 켈트족의 피를 이어받은 첫 아일랜드계로서도, 또한, 귀족 출생이 아닌 최초의 미국 대통령이다. 민주당 소속으로는 최초의 미국 대통령이기도 하다. 독립 13개주와 관계가 없었던 최초의 미국 대통령이었으며, 또한 잭슨 민주주의 정신의 기원이었지만, 반면에 그는 흑인노예 농장주이기도 하였다. 1815년 뉴올리언스 전투에서 지형 지물과 솜 포대(布垈)를 이용해 진지를 요새화한 것이 효과를 거두어서 불과 21명의 전사자로 영국군 2,037명을 전사시켜 대승을 거두었다. 그 후 인디언 토벌이후 영웅으로 떠올라서 1824년 미국 대통령 선거에 출마했으나, 존 퀸시 애덤스에게 패했다. 하지만 1828년 재도전으로 미국 대통령에 당선되었다. 1845년 6월 8일, 향년 78세로 사망하였다. (ko)
- Andrew Jackson (Waxhaws, 15 de março de 1767 – Nashville, 8 de junho de 1845) foi um militar, advogado e político americano que serviu como presidente dos Estados Unidos de 1829 a 1837. No começo da sua vida pública, Jackson ganhou fama como general do exército americano e serviu em ambas as casas no Congresso. Um presidente expansionista, Jackson buscou avançar os direitos do "homem comum" contra uma "aristocracia corrupta" e preservar a União nacional. (pt)
- 安德鲁·杰克逊（英語：Andrew Jackson，1767年3月15日－1845年6月8日）是美国律师、军人、政治家，1829至1837年当选第七任美国总统，此前是美国陆军名将，曾在美国国会两院任职。杰克逊崇尚扩张，力图推进“普通人”的权利对抗“腐败贵族”，维护联邦统一。 杰克逊在美國獨立戰爭爆发前八年生于英屬美洲北卡罗来纳省与南卡羅萊納省之间，在边境地区当律师并迎娶瑞秋·唐纳森·罗伯兹。他短暂担任田纳西州联邦众议员和参议员，辞职后从1798年开始出任大法官直到1804年。他买下后得名隱士之家的房产，购买奴隶经营种植园，生活富足。1801年他当上上校，第二年当选民兵司令。1813至1814年杰克逊带领民兵投身，赢得并签署《》，要求克里克人交出今亚拉巴马州和喬治亞州大片领土。杰克逊同期加入1812年战争，1815年赢得新奥尔良之战成为民族英雄。他统领美军夺得第一次塞米诺尔战争胜利，西班牙割让西属佛罗里达（今佛罗里达州），短暂出任佛羅里達領地总督后再度当选联邦参议员。1824年他首度竞选美国总统，普选票和选举人票都占相对多数，但选举人票没过半，联邦众议院经权变选举推举约翰·昆西·亚当斯。面对亚当斯与亨利·克莱之间“”传闻和亚当斯总统雄心勃勃的议程，杰克逊的支持者创立民主党。 (zh)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
_(cropped).jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
