| rdfs:comment
| - Gezeitenströmungen (auch „Gezeitenströme“) sind vor allem küstennahe Meeres-Ausgleichströmungen, bedingt durch die Gezeiten, den Wechsel von Ebbe und Flut. Gelegentlich werden auch Priele im Wattenmeer als Gezeitenströme bezeichnet. Der Wechsel der Gezeitenströmung („Kentern der Tide“) muss nicht mit dem höchsten oder niedrigsten Wasserstand zusammenfallen. (de)
- La tajdofluo estas marfluo kreita de tajdoj. Ĝiaj forto kaj direkto ŝanĝiĝas kun la momento de la tajdo. Ĝi estas rimarkebla apud la bordoj de maroj influataj de la tajdo. La tajdofluo estas pli forta kiam la topografio de la bordo kaj de la fundoj devigas la akvon, sub influo de la tajdo, trairi mallarĝan areon : tiam tio povas konsistigi ĝenon aŭ eĉ danĝeron por la ŝipnavigado. (eo)
- Tidal race or tidal rapid is a natural occurrence whereby a fast-moving tide passes through a constriction, resulting in the formation of waves, eddies and hazardous currents. The constriction can be a passage where the sides narrow, for example the Gulf of Corryvreckan and the Saltstraumen maelstrom, or an underwater obstruction (a reef or rising seabed), such as is found at the Portland Race in the United Kingdom. (en)
- Un courant de marée est un type de courant marin engendré par les marées. Sa force et sa direction évoluent avec le moment de la marée. Il est notable près des côtes bordant les mers influencées par la marée. Le courant de marée est plus marqué lorsque la topographie de la côte et des fonds impose aux eaux sous l'influence de la marée de transiter dans une zone resserrée : il peut alors constituer une gêne ou un danger pour la navigation des bateaux. (fr)
- Getijstroom of tijstroom is een horizontale waterbeweging die optreedt onder invloed van de getijden. Een getijstroom is daarom een periodiek wisselende stroom, in tegenstelling tot de niet periodiek wisselende zeestromen. Analoog aan het getij is er onderscheid te maken tussen dubbeldaagse, enkeldaagse en onregelmatig periodische getijstromen. (nl)
|
| has abstract
| - La tajdofluo estas marfluo kreita de tajdoj. Ĝiaj forto kaj direkto ŝanĝiĝas kun la momento de la tajdo. Ĝi estas rimarkebla apud la bordoj de maroj influataj de la tajdo. La tajdofluo estas pli forta kiam la topografio de la bordo kaj de la fundoj devigas la akvon, sub influo de la tajdo, trairi mallarĝan areon : tiam tio povas konsistigi ĝenon aŭ eĉ danĝeron por la ŝipnavigado. La maksimuma rapido de tajdofluo en iu loko dependas kaj de la tajdodiferenco kaj de la konfiguro de la fundoj : tiu fluo estas aparte forta en marpasejoj (en Kanado, : pli ol 12 knotoj; en Norvegio, en Francio Raz de Sein, pli ol 10 knotoj), la enirejoj de rioj aŭ de riveroj (Étel kaj estuaro de Ĝirondo en Francio) aŭ de fermitaj basenoj submetataj al tajdo (fluo La Jument en : 7 knotoj, pasejo de baseno de Arcachon en Francio). Ankaŭ la Manika Markolo estas trairata per fluoj kiuj povas rapidi ĝis 6 knotoj en la plej mallarĝaj lokoj. En la aliaj francaj bordaj areoj la tajdofluo estas ĝenerale malpli rapida ol 2 knotoj en vigla tajdo. (eo)
- Gezeitenströmungen (auch „Gezeitenströme“) sind vor allem küstennahe Meeres-Ausgleichströmungen, bedingt durch die Gezeiten, den Wechsel von Ebbe und Flut. Gelegentlich werden auch Priele im Wattenmeer als Gezeitenströme bezeichnet. Der Wechsel der Gezeitenströmung („Kentern der Tide“) muss nicht mit dem höchsten oder niedrigsten Wasserstand zusammenfallen. (de)
- Un courant de marée est un type de courant marin engendré par les marées. Sa force et sa direction évoluent avec le moment de la marée. Il est notable près des côtes bordant les mers influencées par la marée. Le courant de marée est plus marqué lorsque la topographie de la côte et des fonds impose aux eaux sous l'influence de la marée de transiter dans une zone resserrée : il peut alors constituer une gêne ou un danger pour la navigation des bateaux. La vitesse maximale du courant de marée en un lieu donné dépend à la fois du marnage de la marée et de la configuration des fonds : ce courant peut être particulièrement fort dans les raz (au Canada, (en) : plus de 12 nœuds ; en Norvège (Maelstrom), en France Raz de Sein, Raz Blanchard plus de 10 nœuds), les entrées de rias ou de rivières (Étel et Gironde en France) ou de bassins fermés soumis à la marée (courant de la Jument dans le golfe du Morbihan : 7 nœuds, bassin d'Arcachon). La Manche est également parcourue par des courants pouvant atteindre 6 nœuds dans les endroits les plus resserrés. Dans les autres zones côtières françaises le courant de marée est généralement inférieur à 2 nœuds en vives eaux. (fr)
- Tidal race or tidal rapid is a natural occurrence whereby a fast-moving tide passes through a constriction, resulting in the formation of waves, eddies and hazardous currents. The constriction can be a passage where the sides narrow, for example the Gulf of Corryvreckan and the Saltstraumen maelstrom, or an underwater obstruction (a reef or rising seabed), such as is found at the Portland Race in the United Kingdom. In extreme cases, such as Skookumchuck Narrows in British Columbia, through which tides can travel at more than 17 knots, very large whirlpools develop, which can be extremely hazardous to navigation. (en)
- Getijstroom of tijstroom is een horizontale waterbeweging die optreedt onder invloed van de getijden. Een getijstroom is daarom een periodiek wisselende stroom, in tegenstelling tot de niet periodiek wisselende zeestromen. Analoog aan het getij is er onderscheid te maken tussen dubbeldaagse, enkeldaagse en onregelmatig periodische getijstromen. Midden op zee draait de stroomrichting door de aardrotatie continu rond. Op het noordelijk halfrond is dit met de klok mee, op het zuidelijk halfrond is dit de andere kant op. Dit is uit te zetten in een stroomroos waarbij de richting en snelheid voor elk uur worden uitgezet met vectoren. Langs de kust, in zeestraten en in riviermondingen, is de stroomrichting door deze beperkingen afwisselend tegengesteld. De stroomrichting draait om tijdens de kentering of stil water, waarbij er enige tijd (in de orde van minuten) geen stroming is. De kentering valt niet noodzakelijk samen met hoog- of laagwater. In gebieden met een staande getijgolf, zoals estuaria, kan een netto-stroom bestaan, waardoor de kentering verschuift ten opzichte van het moment van hoog- of laagwater. Op open zee valt het moment van minimale stroming (horizontale verplaatsing van het water) theoretisch juist tussen hoog- en laagwater in. De stroming dicht bij de kust, in estuaria en in riviermondingen is over het algemeen sterker dan die midden op zee en kan zelfs oplopen tot 15 knopen, zoals in en in Brits-Columbia en zelfs tot 20 knopen in Saltstraumen in Noorwegen. Tijdens springtij is de getijstroom doorgaans sterker, tijdens doodtij minder sterk. Omdat bij navigatie van schepen rekening met de stroming gehouden moet worden, zijn er voor de kustgebieden speciale stroomatlassen beschikbaar waarin per uur de stroomrichting en -snelheid staan aangegeven. De uren zijn hierbij aangegeven als uren voor en na hoogwater op een bepaald referentiepunt. Voor de Nederlandse stroomatlassen zijn Vlissingen, Hoek van Holland, Harlingen en Delfzijl dergelijke referentiepunten. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
