| rdfs:comment
| - وفق للكنائس الشرقيّة (القبطيّة والأرمنيّة والسريانيّة) المجامع المسكونية الأربعة هي; مجمع نيقية، مجمع القسطنطينية الأول، مجمع أفسس، مجمع أفسس الثاني. وفق للكنيستين الرومانيّة والبيزنطيّة مجمع خلقيدونية هو المجمع المسكوني الرابع وأحد المجامع المسكونية السبعة. (ar)
- La dua koncilio de Efezo, konata inter la katolikaj kaj ortodoksaj teologoj kiel la banditaĵo de Efezo (latine Latrōcinium Ephesī), estis eklezia koncilio pri Kristologio kunvokita de la romia Orienta imperiestro Teodozio la 2-a en Efezo en 449, sub la prezidanta gvido de la episkopo Dioskoro de Aleksandrio. Sekve de la kontrastoj naskiĝiantaj dum tiu koncilio kaj de la rezultoj de la sinsekva koncilio de Kalcedono, la kristanaj eklezioj dividiĝas en «kalcedonajn» (kiuj subskribis la kalcedonajn dekretojn (kaj do malakceptis la duan koncilion de Efezo) kaj «ne-kalcedonajn» (kiuj malakceptis la kalcedonajn dekretojn). (eo)
- El segundo concilio de Éfeso, que en la historiografía cristiana católica se conoce como latrocinio de Éfeso, fue el segundo concilio general celebrado en la ciudad de Éfeso, del 8 al 22 de agosto de 449. Convocado por el emperador Teodosio II el 30 de marzo de ese año, fue presidido por Dióscoro, obispo de Alejandría. Su finalidad era revisar el proceso contra Eutiquio, y atajar el problema del monofisismo. Es aceptado como válido por las Iglesias ortodoxas orientales y rechazado por la Iglesia católica y la Iglesia ortodoxa. Fue explícitamente repudiado por el Concilio de Calcedonia de 451. (es)
- Il Secondo concilio di Efeso, noto tra i teologi cattolici e ortodossi come il latrocinium Ephesi o brigantaggio di Efeso o in lingua greca Ληστρικὴ τῆς Ἐφέσου, è stato un concilio ecclesiastico cristologico convocato dall'imperatore romano d'Oriente Teodosio II nel 449, sotto la presidenza del Patriarca di Alessandria Dioscoro I. A seguito dei contrasti nati durante questo concilio e dei risultati del successivo concilio di Calcedonia, le Chiese cristiane si dividono in «calcedoniane» (che accettano il concilio di Calcedonia e rigettano il Secondo concilio di Efeso) e «pre-calcedoniane» (che accettano il Secondo concilio di Efeso e rigettano il concilio di Calcedonia). (it)
- Het Concilie van Efeze II werd in 449 bijeengeroepen door keizer Theodosius II. De synode kreeg van paus Leo I de bijnaam van roverssynode (latrocinium), omdat een aantal van de besluiten van het concilie werden afgedwongen door de aanwezigheid van gewapende monniken. De beslissingen van het concilie werden twee jaar later herroepen op het Concilie van Chalcedon. (nl)
- エフェソス強盗会議（エフェソスごうとうかいぎ、エフェソ陰謀公会、第2エフェソス公会議とも）は、449年に小アジアのエフェソスで行われたキリスト教の会議である。 (ja)
- O Segundo Concílio de Éfeso foi um concílio regional reunido em 449 onde Eutiques, o promotor e expoente da heresia do monofisismo, foi reabilitado. Este concílio foi consequência da condenação do monofisismo pelo Concílio Ecuménico de Éfeso (431). As suas decisões foram revogadas pelo Papa Leão I e, posteriormente, pelo I Concílio Ecuménico de Calcedónia. (pt)
- Η Δεύτερη Σύνοδος της Εφέσου, επονομαζόμενη και Ληστρική Σύνοδος της Εφέσου, Ληστρική Σύνοδος ή, στα λατινικά, Latrocinium από τους αντιτιθέμενους σε αυτήν, ήταν μια εκκλησιαστική σύνοδος η οποία διεξάχθηκε στην Έφεσο. Η σύνοδος αυτή συνήλθε την 1η Αυγούστου 449. Ο αυτοκράτορας επικύρωσε τις αποφάσεις τής συνόδου, αναγνωρίζοντας την επισήμως ως Οικουμενική. (el)
- Das Konzil von Ephesos von 449 war ein Konzil der Alten Kirche, das 449 in Ephesus (Provinz Asia) stattfand. Dabei wurde der Monophysitismus, das heißt die christologische These, Jesus Christus habe nur eine einzige, nämlich göttliche Natur, zum Dogma erklärt. Dies wurde kurz darauf wieder verworfen, weswegen das Konzil von der Reichskirche später nicht als Ökumenisches Konzil anerkannt wird. Vielmehr ging es unter der polemischen Bezeichnung Räubersynode bzw. Latrocinium in die Kirchengeschichtsschreibung ein. (de)
- Le deuxième concile d’Éphèse (449), appelé par ses détracteurs sous le nom de brigandage d'Éphèse, eut lieu en 449, entre deux conciles : le concile d’Éphèse, en 431, et le concile de Chalcédoine en 451. Ce concile (non reconnu par les catholiques et les orthodoxes) fut l'une des causes qui précipita la convocation du concile de Chalcédoine. Le qualificatif de « deuxième » est donc propre à ceux qui reconnaissent la légitimité de ce concile, les Églises dites des trois conciles. Dans la liste des conciles chez ceux qui refusent ce concile, seul le concile d’Éphèse (431) porte ce nom. (fr)
- The Second Council of Ephesus was a Christological church synod in 449 AD convened by Emperor Theodosius II under the presidency of Pope Dioscorus I of Alexandria. It was intended to be an ecumenical council, and it is accepted as such by the miaphysite churches but was rejected by the Chalcedonian dyophysites. It was explicitly repudiated by the next council, the Council of Chalcedon of 451, recognised as the fourth ecumenical council by Chalcedonian Christians, and it was named the Latrocinium or "Robber Council" by Pope Leo I; the Chalcedonian churches, particularly the Roman Catholic and Eastern Orthodox communions, continue to accept this designation, while the Oriental Orthodox repudiate it. (en)
- Sobór efeski II – sobór powszechny, zwołany w Efezie przez cesarza Teodozjusza II w 449, w celu zakończenia sporu o naturę Jezusa (monofizytyzm). Sobór ten nie jest uznawany przez Kościół katolicki i prawosławny za powszechny, dlatego jest nazywany synodem efeskim. Ze względu na swój przebieg zyskał również miano synodu zbójeckiego. Obrady soboru rozpoczęły się 8 sierpnia 449 i wzięło w nim udział około 150 biskupów. Obradami kierowali Teodozjusz II i patriarcha Aleksandrii Dioskur, obaj będący zwolennikami monofizytyzmu. (pl)
- Второй Эфесский Собор — Собор Церкви, созванный в Эфесе 8 августа 449 года императором Византии Феодосием II в статусе Вселенского. Собор был созван императором по предложению патриарха Александрийского Диоскора вследствие не прекратившегося после Первого Эфесского Собора (Третьего Вселенского) противостояния между представителями богословских партий миафизитов (александрийцев) и диофизитов (антиохийцев). Собор в Эфессе признавался Четвёртым Вселенским Собором вплоть до смерти императора Феодосия и созыва Собора в Халкидоне. (ru)
- Другий Ефеський Собор — Собор Церкви, скликаний в Ефесі 8 серпня 449 року імператором Візантії Феодосієм II. Собор був скликаний імператором за пропозицією патріарха Олександрійського після Першого Ефесского Собору (Третього Вселенського) протистояння яке тривало між представниками богословських партій міафізитів (олександрійців) і діофізитів (антиохийцев). (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)