| rdfs:comment
| - Ο Μάρκελλος ήταν ο έκτος Ρωμαίος επίτροπος της Ιουδαίας (36-37). (el)
- Marcellus war der sechste Präfekt Roms in Judäa. Er war im Jahr 36 n. Chr. für dieses Gebiet verantwortlich. (de)
- Marcellus was the 6th Roman Prefect of the province of Judea. (en)
- Marcelo governou a província romana da Judeia, por um curto período, entre os anos 36 e 37, sucedendo Pôncio Pilatos e sendo sucedido por Marulo (pt)
- Марцелл (лат. Marcellus) — римский политический деятель начала I века. Марцелл получил свою должность не от римского императора, а от своего друга наместника Сирии Луция Вителлия в 36 году после отзыва предыдущего префекта Понтия Пилата. Есть предположение, что Марцелл не был реальным префектом Иудеи, а лишь только подчиненным Вителлия. Интересен тот факт, что историк Иосиф Флавий в обозначении статуса Марцелла, использует выражение epimeletes (рус. надзиратель). После императора Тиберия Марцелл был заменен на Марулла. (ru)
- Марцелл (лат. Marcellus) — шостий префект Юдеї, римський політичний діяч початку I століття . Марцелл отримав свою посаду не від римського імператора, а від свого друга, намісника Сирії — Луція Вітеллія у 36 році після відкликання до Рима попереднього префекта Понтія Пілата. Є припущення, що Марцелл не був реальним префектом Юдеї, а лише підлеглим Вітеллія. Цікавим є той факт, що історик Йосип Флавій в позначенні статусу Марцелла, використовує вираз epimeletes (наглядач). Відзначився підготовкою до війни проти , царя Набатеї. Похід римлян проти набатеїв не відбувся і після смерті імператора Тіберія Марцелл був замінений Калігулою на Марула. (uk)
- Marcellus était préfet romain de la province de Judée. Selon Jean-Pierre Lémonon, Ponce Pilate partit pour Rome au moment où Marcellus arrivait en Judée (37). C'était un ami de Lucius Vitellius (ib. 4, § 2), qui l'a nommé après le renvoi de Ponce Pilate à Rome (en 36 ou 37) « pour qu'il s'explique auprès de l'empereur ». On peut supposer toutefois, que Marcellus n'était pas vraiment un gouverneur de la Judée, mais seulement un fonctionnaire subalterne de Vitellius. En effet, c'est le seul cas où Flavius Josèphe, dans la désignation de la fonction de Marcellus, utilise l'expression epimeletes (ἐπιμελητής), c'est-à-dire « préposé », « chargé de mission », ce qui est rare, et nous ne sommes pas certain que Marcellus avait vraiment les pouvoirs d'un préfet, ou était simplement un gardien prép (fr)
- Marcellus was de zesde praefectus van Judea. Hij bestuurde de Romeinse provincie van 36 tot 37 na Chr. Marcellus had zijn benoeming te danken aan zijn vriendschap met Lucius Vitellius, de gouverneur van Syria. Op last van Vitellius kwam in 36 na Chr. een einde aan het bewind van Pontius Pilatus, die na een (vermeende) opstand van Samaritanen een zodanig bloedbad had aangericht, dat Vitellius hem beval zich in Rome te verantwoorden voor keizer Tiberius. Vitellius benoemde Marcellus als opvolger van Pilatus. Tevens verving hij de hogepriester Kajafas door Jonathan ben Ananus, omdat Kajafas' beleid te veel met dat van Pilatus werd geassocieerd. Om ervoor te zorgen dat Marcellus in deze onrustige periode de belangrijke steun van de hogepriester zou krijgen, besloot Vitellius bovendien dat de s (nl)
- Marcellus – rzymski namiestnik prowincji Judei w latach 36–37. Był przyjacielem legata Syrii, Lucjusza Witeliusza, który mianował go zarządcą Judei na przełomie lat 36/37, po zdymisjonowaniu Poncjusza Piłata za zabicie uzbrojonych Samarytan, którzy chcieli wejść na górę Garizim, prowadzeni przez oszusta i podżegacza. Witeliusz rozkazał Piłatowi złożyć w stolicy cesarstwa wyjaśnienia wobec Tyberiusza na temat zarzutów podniesionych przez Samarytan. Cesarz jednakże zmarł przed przybyciem Piłata do Rzymu. Za swojego urzędowania Marcellus nie wybijał żadnych monet. (pl)
|
| has abstract
| - Ο Μάρκελλος ήταν ο έκτος Ρωμαίος επίτροπος της Ιουδαίας (36-37). (el)
- Marcellus war der sechste Präfekt Roms in Judäa. Er war im Jahr 36 n. Chr. für dieses Gebiet verantwortlich. (de)
- Marcellus was the 6th Roman Prefect of the province of Judea. (en)
- Marcellus était préfet romain de la province de Judée. Selon Jean-Pierre Lémonon, Ponce Pilate partit pour Rome au moment où Marcellus arrivait en Judée (37). C'était un ami de Lucius Vitellius (ib. 4, § 2), qui l'a nommé après le renvoi de Ponce Pilate à Rome (en 36 ou 37) « pour qu'il s'explique auprès de l'empereur ». On peut supposer toutefois, que Marcellus n'était pas vraiment un gouverneur de la Judée, mais seulement un fonctionnaire subalterne de Vitellius. En effet, c'est le seul cas où Flavius Josèphe, dans la désignation de la fonction de Marcellus, utilise l'expression epimeletes (ἐπιμελητής), c'est-à-dire « préposé », « chargé de mission », ce qui est rare, et nous ne sommes pas certain que Marcellus avait vraiment les pouvoirs d'un préfet, ou était simplement un gardien préposé. Aucun acte officiel de Marcellus n'est signalé. En 37, il a été remplacé par Marullus. Cependant, nous disposons d'un aperçu qui pourrait refléter le changement de la situation à Jérusalem, après le départ de Pilate. Il s'agit du contraste entre le procès et l'exécution de Jésus le Nazôréen et celle du premier martyr chrétien Saint-Étienne (Actes 7). Dans le premier cas le Sanhédrin (conseil juif) a adopté la peine de mort, mais n'ose pas l'exécuter sans l'aval du préfet et le supplice a été effectué par le pouvoir romain; dans le cas d’Étienne, les Romains ont été ignorés et l'exécution précipitée a été effectuée par la communauté juive avec l'ancienne méthode de la lapidation. Il semblerait qu'un surveillant temporaire peut avoir préféré stationner à Césarée et fermer les yeux sur les actes des autorités juives dans une période plutôt troublée par les derniers événements : meurtre du Baptiste, guerre avec les arabes de Pétra provoquée par ce meurtre et la répudiation de la fille du roi Arétas IV, mariage très contesté d'Hérodiade avec Hérode Antipas, quasi émeute à Jérusalem qui oblige Ponce Pilate à libérer Jésus Barabbas, crucifixion de Jésus, protestation des Juifs et des Samaritains ; ces problèmes venaient s'ajouter aux « provocations » de Pilate ayant eu lieu de 26 à 34, et ceci avait conduit Lucius Vitellius à renvoyer Ponce Pilate avec une procédure exceptionnelle. À la fin de la fête de Pâque 37, Vitellius, présent à Jérusalem, destitue le grand prêtre Joseph Caïphe et nomme Jonathan ben Hanan pour le remplacer, ce qui semble confirmer que Marcellus n'a que des pouvoirs limités, car ce pouvoir de destitution/nomination des grands prêtres est une prérogative des gouverneurs de Judée et pas de celui de Syrie. (fr)
- Marcellus was de zesde praefectus van Judea. Hij bestuurde de Romeinse provincie van 36 tot 37 na Chr. Marcellus had zijn benoeming te danken aan zijn vriendschap met Lucius Vitellius, de gouverneur van Syria. Op last van Vitellius kwam in 36 na Chr. een einde aan het bewind van Pontius Pilatus, die na een (vermeende) opstand van Samaritanen een zodanig bloedbad had aangericht, dat Vitellius hem beval zich in Rome te verantwoorden voor keizer Tiberius. Vitellius benoemde Marcellus als opvolger van Pilatus. Tevens verving hij de hogepriester Kajafas door Jonathan ben Ananus, omdat Kajafas' beleid te veel met dat van Pilatus werd geassocieerd. Om ervoor te zorgen dat Marcellus in deze onrustige periode de belangrijke steun van de hogepriester zou krijgen, besloot Vitellius bovendien dat de symbolisch beladen kleding van de hogepriester voortaan door de hogepriesters zelf bewaard mocht worden en dat deze na afloop van Joodse feesten dus niet langer ingeleverd diende te worden bij de prefect. Het korte bewind van Marcellus werd verder vooral in beslag genomen door de voorbereidingen van een oorlog tegen de Nabateese koning Aretas IV, die kort daarvoor Herodes Antipas had verslagen in een grensconflict. De oorlog werd voorbereid door Vitellius op last van keizer Tiberius, maar Marcellus was ook nauw bij de voorbereidingen betrokken omdat de troepen over Judees grondgebied zouden trekken. De oorlog is er uiteindelijk niet gekomen omdat Tiberius voor die tijd overleed. Toen Caligula in 37 Tiberius opvolgde als keizer van het Romeinse Rijk, benoemde hij Marullus als nieuwe prefect over Judea. Daarmee kwam een einde aan het bewind van Marcellus. (nl)
- Marcellus – rzymski namiestnik prowincji Judei w latach 36–37. Był przyjacielem legata Syrii, Lucjusza Witeliusza, który mianował go zarządcą Judei na przełomie lat 36/37, po zdymisjonowaniu Poncjusza Piłata za zabicie uzbrojonych Samarytan, którzy chcieli wejść na górę Garizim, prowadzeni przez oszusta i podżegacza. Witeliusz rozkazał Piłatowi złożyć w stolicy cesarstwa wyjaśnienia wobec Tyberiusza na temat zarzutów podniesionych przez Samarytan. Cesarz jednakże zmarł przed przybyciem Piłata do Rzymu. Na okres urzędowania Marcellusa przypadły rzymskie przygotowania do wojny z Aretasem IV, królem Petry. Cesarz Tyberiusz wskutek przegranej bitwy Heroda Antypasa z Aretasem, nie chcąc doprowadzić do wzrostu jego potęgi, rozkazał Witeliuszowi wyprawić się przeciwko niemu. Miał wszcząć z Aretasem wojnę i bądź żywego i spętanego do niego przyprowadzić, bądź przesłać mu głowę zabitego. Ze względu jednak na śmierć cesarza (16 marca 37) Witeliusz odwołał z drogi wojsko i rozpuścił poszczególne oddziały na leże zimowe, przerywając tym samym akcję przeciwko Nabatejczykom. Zaraz po śmierci Tyberiusza, nowy cesarz Kaligula postanowił mianować Marullusa namiestnikiem Judei. Jako że Józef Flawiusz na opisanie urzędu Marcellusa użył słowa „epimeletes” (ἐπιμελητής), które jest rzadkie, nie jesteśmy pewni czy miał on naprawdę władzę prefekta (praefectus), czy jedynie był podwładnym przedstawicielem Witeliusza. Za swojego urzędowania Marcellus nie wybijał żadnych monet. (pl)
- Marcelo governou a província romana da Judeia, por um curto período, entre os anos 36 e 37, sucedendo Pôncio Pilatos e sendo sucedido por Marulo (pt)
- Марцелл (лат. Marcellus) — римский политический деятель начала I века. Марцелл получил свою должность не от римского императора, а от своего друга наместника Сирии Луция Вителлия в 36 году после отзыва предыдущего префекта Понтия Пилата. Есть предположение, что Марцелл не был реальным префектом Иудеи, а лишь только подчиненным Вителлия. Интересен тот факт, что историк Иосиф Флавий в обозначении статуса Марцелла, использует выражение epimeletes (рус. надзиратель). После императора Тиберия Марцелл был заменен на Марулла. (ru)
- Марцелл (лат. Marcellus) — шостий префект Юдеї, римський політичний діяч початку I століття . Марцелл отримав свою посаду не від римського імператора, а від свого друга, намісника Сирії — Луція Вітеллія у 36 році після відкликання до Рима попереднього префекта Понтія Пілата. Є припущення, що Марцелл не був реальним префектом Юдеї, а лише підлеглим Вітеллія. Цікавим є той факт, що історик Йосип Флавій в позначенні статусу Марцелла, використовує вираз epimeletes (наглядач). Відзначився підготовкою до війни проти , царя Набатеї. Похід римлян проти набатеїв не відбувся і після смерті імператора Тіберія Марцелл був замінений Калігулою на Марула. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)