rdfs:comment
| - José Urfé (né le 6 février 1879 à Madruga, décédé le 14 novembre 1957 à La Havane) est un clarinettiste et compositeur cubain. Il a été le premier à introduire des éléments du son cubain dans le danzón en 1910 avec sa composition El bombín de Barreto. (fr)
- José Urfé González (Madruga, 6 de fevereiro de 1879 - Havana, 14 de novembro de 1957) foi um compositor cubano. El Bombin de Barreto, Fefita , Nena , El churrero , El chino dios e El Progreso, são prestigiadas composições de Urfé, que é um dos fundadores da . (pt)
- José URFÉ GONZÁLEZ (naskiĝinta la 6-an de februaro 1879 en Madruga; mortinta la 14-an de novembro 1957 en Havano) estis kuba klarnetisto kaj komponisto. En 1910 li enigis novan muzikan eron el la kuba sono en la danzonon. Urfé studis muzikon ĉe diversaj privatinstruistoj en sia hejmurbo kaj en Havano, antaŭ ol li membriĝis en la orkestro de Teatro Peyret, kie lin trejnis Pedro Pablo Díaz. En 1902 li estis unu el la fondaj membroj de la orkestro de Enrique Peña, kie li ludis la duan klarneton apud José Belén Puig. Pli malfrue la du klarnetistoj aliĝis al la orkestro de Félix González. (eo)
- José Urfé González (February 6, 1879 – November 14, 1957) was a Cuban clarinetist and composer. An innovator of the danzón, his 1910 composition "" pioneered the introduction of elements from son cubano into the genre. Urfé died in Havana on November 14, 1957. He was survived by his four sons, Odilio, Orestes, José and Esteban, all of whom were musicians. (en)
- José Urfé (Madruga, 6 febbraio 1879 – L'Avana, 14 novembre 1957) è stato un clarinettista e compositore cubano.Fu il primo ad introdurre elementi del son nel danzón nel 1910.Urfé studio musica con molti maestri nella sua città natale e a L'Avana, prima di entrare nell'orchestra Teatro Peyret, dove conobbe Pedro Pablo Díaz. Nel 1902 entrò nella Orquesta de Enrique Peña dove suonò come secondo clarinetto con José Belén Puig. Successivamente entrambi lasciarono l'orchestra per unirsi alla band di .Urfé compose musica religiosa, habanera, creola e danzón. Viaggiò molto tra Messico e Stati Uniti come membro delle orchestre. Il suo brano più famoso fu El Bombín de Barreto (1910) in cui si trova una terza parte sincopata derivata dal son. Altre composizioni note sono Fefita, Nena, El churrero, El (it)
|