| rdfs:comment
| - José Lázaro Galdiano (Beire, Navarra, 30 de gener de 1862 - Madrid, 1947), financer, mecenes, editor, bibliòfil i col·leccionista d'art espanyol. (ca)
- José Lázaro Galdiano (Beire, Navarra, 30 de enero de 1862-Madrid, 1 de diciembre de 1947) fue un hombre de fortuna, empresario, intelectual, editor y gran coleccionista de arte y de objetos suntuarios. Hombre hecho a sí mismo, destacó como financiero de éxito, coleccionista de arte y bibliófilo, siendo actualmente recordado, sobre todo, por la donación que hizo de sus bienes al Estado español. (es)
- José Lázaro Galdiano (Beire, 1862ko urtarrilaren 30a - Madril, 1947ko abenduaren 1a) nafar bankari eta mezenas izan zen. España Moderna (1889-1914) eta Revista Internacional aldizkarien sortzailea, arte-bilduma handia bildu zuen eta hiltzerakoan Estatuari bere Madrilgo jauregia eman zion Lázaro Galdiano museoa izateko.
* Datuak: Q4888662
* Multimedia: José Lázaro Galdiano (eu)
- José Lázaro Galdiano (1862–1947) was a Spanish financier, journalist, publisher and art collector, who, by the time of his death, owned one of the largest and most significant art collections in Spain. He was described in 1940 as "one of the greatest patrons of culture in nineteenth century Spain". At the time of his death, his collection numbered some 12,600 pieces, mostly from the Old Master and Romantic periods - he had little interest in the Modernists. (en)
- José Lázaro Galdiano (ur. 30 stycznia 1862 w Beire, zm. 1 grudnia 1947 w Madrycie) – hiszpański kolekcjoner sztuki, finansista, mecenas i bibliofil. W testamencie przekazał swoją kolekcję sztuki państwu, obecnie można ją oglądać w Museo Lázaro Galdiano w Madrycie. (pl)
|
| has abstract
| - José Lázaro Galdiano (Beire, Navarra, 30 de gener de 1862 - Madrid, 1947), financer, mecenes, editor, bibliòfil i col·leccionista d'art espanyol. (ca)
- José Lázaro Galdiano (Beire, Navarra, 30 de enero de 1862-Madrid, 1 de diciembre de 1947) fue un hombre de fortuna, empresario, intelectual, editor y gran coleccionista de arte y de objetos suntuarios. Hombre hecho a sí mismo, destacó como financiero de éxito, coleccionista de arte y bibliófilo, siendo actualmente recordado, sobre todo, por la donación que hizo de sus bienes al Estado español. (es)
- José Lázaro Galdiano (Beire, 1862ko urtarrilaren 30a - Madril, 1947ko abenduaren 1a) nafar bankari eta mezenas izan zen. España Moderna (1889-1914) eta Revista Internacional aldizkarien sortzailea, arte-bilduma handia bildu zuen eta hiltzerakoan Estatuari bere Madrilgo jauregia eman zion Lázaro Galdiano museoa izateko.
* Datuak: Q4888662
* Multimedia: José Lázaro Galdiano (eu)
- José Lázaro Galdiano (1862–1947) was a Spanish financier, journalist, publisher and art collector, who, by the time of his death, owned one of the largest and most significant art collections in Spain. He was described in 1940 as "one of the greatest patrons of culture in nineteenth century Spain". At the time of his death, his collection numbered some 12,600 pieces, mostly from the Old Master and Romantic periods - he had little interest in the Modernists. (en)
- José Lázaro Galdiano (ur. 30 stycznia 1862 w Beire, zm. 1 grudnia 1947 w Madrycie) – hiszpański kolekcjoner sztuki, finansista, mecenas i bibliofil. W testamencie przekazał swoją kolekcję sztuki państwu, obecnie można ją oglądać w Museo Lázaro Galdiano w Madrycie. Był członkiem stołecznej instytucji kulturalnej Ateneo de Madrid. W latach 1912–1918 był aktywnym członkiem patronatu Prado, w ramach którego prowadził istotną działalność w obronie muzeum. Jego postać wyróżnia się wśród obrońców hiszpańskiego dziedzictwa artystycznego, gdyż skupiał się na odzyskiwaniu dzieł, które wywieziono z Hiszpanii i stanowczo zwalczał grabieże. Starał się o członkostwo Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie, jednak jego kandydatura została odrzucona. W 1888 roku osiedlił się w Madrycie, gdzie początkowo mieszkał przy Cuesta de Santo Domingo, w domu, który wkrótce stał się muzeum. W 1903 roku ożenił się z Paulą Florido y Toledo (Argentyna, 1856 - Madryt, 1932), która wcześniej trzykrotnie owdowiała. Paula podzielała kolekcjonerską pasję męża, wspomagając go swoją wiedzą o międzynarodowym rynku sztuki. Pokaźna fortuna małżonków pozwoliła im na wybudowanie neorenesansowego pałacyku Parque Florido, który stał się siedzibą ich rosnącej kolekcji sztuki. Po śmierci żony w 1932 roku poprzedzonej śmiercią jego dwóch pasierbów, Galdiano wycofał się z życia publicznego, ale dalej powiększał swoją kolekcję sztuki. Lata wojny domowej w Hiszpanii spędził w Paryżu, a następnie w Nowym Jorku, gdzie nabywał kolejne dzieła. Po zakończeniu wojny wrócił do Madrytu, gdzie zmarł w 1947 roku. Przekazał swoją spuściznę państwu; w ten sposób powstała fundacja nosząca jego nazwisko – Fundación Lázaro Galdiano. W 1951 roku otwarto muzeum jego imienia, mieszczące się w pałacyku Parque Florido przy ulicy Serrrano, w którym można oglądać prace m.in. Boscha, Velazqueza, Murilla, Goi, El Greca i Zurbarana. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
