| rdfs:comment
| - الابتهال (من الفعل اللاتيني invocare «استدعاء، استدعاء، يعطي») قد يتخذ شكل: دعاء غوستاف دوريه أو الدعاء أو الصلاة أو الرقية. شكل من أشكال التملك أو الأمر أو الاستحضار أو التعريف الذاتي بأرواح معينة (ar)
- An invocation (from the Latin verb invocare "to call on, invoke, to give") may take the form of:
* Supplication, prayer or spell.
* A form of possession.
* Command or conjuration.
* Self-identification with certain spirits. These forms are described below, but are not mutually exclusive. See also Theurgy. (en)
- Una invocación (del verbo latino invocare, "invocar", "llamar", "demandar") es una técnica de magia o religión que puede tomar las formas, siguientes, no mutuamente excluyentes:
* , oración o hechizo.
* Una forma de posesión espiritual.
* Mandato o conjuro.
* Autoidentificación con ciertos espíritus.
* Documentos puestos bajo la protección divina. (es)
- Une invocation (du latin : invocare signifiant invoquer, appeler) est l'action de demander de l'aide, du secours par une prière à Dieu, un saint, une divinité, un génie, un esprit… Ce terme fort est surtout utilisé dans un contexte religieux ou spirituel. (fr)
- Het ambtsgebed is een gezamenlijk gebed dat bij aanvang of sluiting van een vergadering door de deelnemers aan de vergadering kan worden gehouden. Ambtsgebeden bestaan onder meer bij vergaderingen van de Provinciale Staten of de gemeenteraad in Nederland, waar ze voortkomen uit de christelijke smeekbede oftewel supplicatie. (nl)
- Åkallan eller invokation innebär anropande av någon frånvarande person, gudom eller dylikt. Termen härstammar från latinets invocare "att kalla på, åkalla". Invokationer härrör från religionen, och är ett element i en bön. Invokationen kan bestå i att uttala den åkallades namn, som i den katolska litanian , där jungfru Maria åkallas (med "Sancta Maria", "Sancta Dei Genetrix", "Sancta Virgo virginum", etc.). I protestantiska böner åkallas endast Gud, vilket är särskiljande för dessa samfund; katolska böner åkallar helgon med invokationer. Strindberg skrev en Invokation till ”Sömngångarnätter”. (sv)
- Інвокація (від лат. voco, are, avi, atum «кликати, закликати») — одна з найважливіших частин офіційного середньовічного західноєвропейського документа (джерелознавство), важливість якої прослідковується аж до кінця XVIII століття. Вона базується на зверненні до Вищих Сил, Господа або інших святих, але практикувалася як і в християнських, так і деяких мусульманських державах. В тогочасних правителів існувала думка, що Божественний додаток додає їхнім указом додаткову легітимність на рівні з юридичною силою. (uk)
- Invokation (lat. invocatio „Hineinrufung“) ist eine Technik der Magie. Der Ausführende glaubt, ein Geistwesen herbeirufen zu können. Invoziert im engeren Sinne bedeutet hier das Hinein-Rufen (lat. in-vocare) in den Körper und die Psyche des Magieanwenders. Der Gegenbegriff zur Invokation ist die Evokation, wobei das Geistwesen als außerhalb der Person zu beschwören gedacht wird. (de)
- Inwokacja (łac. invocatio – wezwanie) – rozbudowana apostrofa otwierająca utwór literacki (zazwyczaj poemat epicki), w której zwykle autor zwraca się do muzy, bóstwa lub duchowego z prośbą o natchnienie, pomoc w tworzeniu dzieła. W literaturze polskiej najbardziej znaną inwokacją jest początek Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. Autor początkowo kieruje słowa do ojczystej ziemi, następnie przechodzi do prośby skierowanej do Matki Boskiej o cud powrotu do ojczyzny. (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)