| rdfs:comment
| - Karismo (el la greka χάρισμα, "charisma") devenas el la greka substantivo χάρις, "káris" («graco»). Malofta vorto en la profana klasika greko, kie signifas “donacon”, ĝi maloftas ankaŭ en la la greko de la Nova Testamento; fakte ĝi troviĝas nur en la epistoloj de Paŭlo kaj en la 1-a epistolo de Petro 4,1), sed grande gravas pro ĝia signifo kaj pro ĝia influo en la kristana teologio kie estis objekto kaj kaŭzo de sennombraj debatoj, (eo)
- Dalam teologi Kristen, istilah karunia atau kharisma (dari bahasa Yunani: χαρίσμα; jamak: kharismata) merupakan anugerah spiritual yang diberikan kepada semua orang percaya untuk menjalankan pelayanan mereka di gereja. (in)
- Il termine greco carisma (χάρισμα, "chárisma"; pronuncia italiana moderna: /kaˈrizma/, pronuncia aulica: /ˈkarizma/) deriva dal sostantivo χάρις, "cháris" («grazia»). Piuttosto raro nel greco profano, dove significa «dono», non è frequente nel Nuovo Testamento. Si ritrova solo nell'epistolario paolino e nella 1 Pietro 4,10.È per pura assonanza invece che un'etimologia popolare vorrebbe accostare il termine "carisma" alla parola araba (in arabo: ﻋﺼﻤـة, ʿiṣma), che indica l'"infallibilità" di cui parla l'Islam riferendosi ai profeti biblici e, l'Islam sciita, con riferimento ai suoi Imam. (it)
|
| has abstract
| - Karismo (el la greka χάρισμα, "charisma") devenas el la greka substantivo χάρις, "káris" («graco»). Malofta vorto en la profana klasika greko, kie signifas “donacon”, ĝi maloftas ankaŭ en la la greko de la Nova Testamento; fakte ĝi troviĝas nur en la epistoloj de Paŭlo kaj en la 1-a epistolo de Petro 4,1), sed grande gravas pro ĝia signifo kaj pro ĝia influo en la kristana teologio kie estis objekto kaj kaŭzo de sennombraj debatoj, (eo)
- Dalam teologi Kristen, istilah karunia atau kharisma (dari bahasa Yunani: χαρίσμα; jamak: kharismata) merupakan anugerah spiritual yang diberikan kepada semua orang percaya untuk menjalankan pelayanan mereka di gereja. (in)
- Il termine greco carisma (χάρισμα, "chárisma"; pronuncia italiana moderna: /kaˈrizma/, pronuncia aulica: /ˈkarizma/) deriva dal sostantivo χάρις, "cháris" («grazia»). Piuttosto raro nel greco profano, dove significa «dono», non è frequente nel Nuovo Testamento. Si ritrova solo nell'epistolario paolino e nella 1 Pietro 4,10.È per pura assonanza invece che un'etimologia popolare vorrebbe accostare il termine "carisma" alla parola araba (in arabo: ﻋﺼﻤـة, ʿiṣma), che indica l'"infallibilità" di cui parla l'Islam riferendosi ai profeti biblici e, l'Islam sciita, con riferimento ai suoi Imam. (it)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)