| rdfs:comment
| - Als Kausativ (Veranlassungswort) wird in der Sprachwissenschaft eine Form der Diathese bezeichnet. Mit dem Kausativ wird ausgedrückt, dass ein erstes Agens ein zweites Agens dazu veranlasst, eine Handlung auszuführen. Einige Linguisten unterscheiden feiner zwischen Kausativ (Veranlassen) und Faktitiv (Bewirken; nicht zu verwechseln mit dem Begriff faktiv). In zahlreichen Sprachen, beispielsweise im Sanskrit, Estnischen, in den Altaisprachen (Beispiel Türkisch) sowie den semitischen Sprachen wie Hebräisch und Arabisch ist der Kausativ eine regelmäßig ableitbare Form des Verbs. (de)
- Kausatiboa (latinetik eratorri zen: causa «arrazoi, zergati») aditzei «zerbait egitera behartu» esanahia gehitzea da hizkuntzalaritzan. (eu)
- 使役（しえき）とは、「～させる」という表現形態を指す文法上の概念である。日本語では、態の一種と位置づけられる。動詞や助動詞、動詞の接尾辞によって構文が導かれる。 (ja)
- In linguistics, a causative (abbreviated CAUS) is a valency-increasing operation that indicates that a subject either causes someone or something else to do or be something or causes a change in state of a non-volitional event. Normally, it brings in a new argument (the causer), A, into a transitive clause, with the original subject S becoming the object O. (en)
- El causativo es un tipo de construcción morfológica productiva en ciertas lenguas. Normalmente se realiza mediante un afijo derivativo que puede cambiar la valencia del verbo. La construcción de causativo puede ser analizada como una voz oblicua del verbo, llamada voz causativa. El causativo se emplea para expresar que el sujeto de la oración no realiza la acción, sino que provoca que otro la haga. Es decir, el causativo indica que alguien obliga/causa/hace (ya sea voluntaria o involuntariamente) que otra persona realice una acción. Ejemplo: El árbitro hizo repetir el lanzamiento. (es)
- En linguistique, le causatif est une diathèse qui permet d'exprimer un sujet qui est cause de l'action effectuée par un agent distinct et décrite par le verbe. Techniquement, on observe que la construction augmente d'un actant causateur la valence d'un verbe. En français, on emploie typiquement faire, par exemple : Je lui ai fait repeindre le mur. Je lui ai fait faire un tour. Cela donne aussi parfois faire faire. (fr)
- In linguistica, la diatesi causativa è un tipo di diatesi che indica che il soggetto induce l'azione o lo stato di qualcuno o di qualcosa. In italiano non esiste una vera e propria diatesi causativa. La causatività viene espressa sintatticamente, tramite le perifrasi far + infinito, lasciar + infinito e simili. Ad esempio, "lasciar morire qualcuno", "far cambiare idea a qualcuno". L'applicazione della diatesi causativa è un'operazione di aumento valenziale, in quanto introduce sempre un nuovo argomento, colui che causa. Un esempio del primo tipo è: Un esempio del secondo tipo è: (it)
- De term causatief kan verschillende betekenissen hebben. Een overgankelijk werkwoord heet het causatief (van het Latijnse causa = oorzaak) van een onovergankelijk werkwoord als het het laten geschieden van de handeling van dat werkwoord door het lijdend voorwerp uitdrukt. In het Nederlands wordt de functie van het causatief meestal vervuld door een constructie waarin het werkwoord laten als hulpwerkwoord in combinatie met een onbepaalde wijs voorkomt, waarbij laten dan moet worden opgevat in de actieve betekenis van ervoor zorgen dat het object de handeling verricht die door de onbepaalde wijs wordt uitgedrukt. (nl)
- Kausativa verb är transitiva verb som motsvaras av intransitiva verb. Det innebär att kausativa verb uttrycker att något eller någon gör någonting som förorsakar ett speciellt tillstånd. Om exempelvis stormen Gudrun fick ett träd att falla var det stormen som fällde trädet (förorsakade att trädet föll). Samma sak är det om man får ett papper att brinna, då bränner man papperet. Andra kausativa verb är föra av fara, lägga av ligga, sänka av sjunka, slockna av släcka, spräcka av spricka, ställa av stå, sätta av sitta och väcka av vaka, vakna. (sv)
- Каузати́в (от лат. causa, «причина», англ. causative «причинный»; каузативная деривация, каузативизация) — регулярная с формальной и семантической точки зрения словообразовательная модель. При помощи этой модели от исходного глагола (А) образуют производные глаголы (А’), которые имеют значение «сделать так, чтобы произошло то действие, которое названо». Например, в татарском языке «яб-у» означает «закрывать», тогда как «яб-дыр-у» — «делать так, чтобы закрыл; заставить закрыть». Семантические отношения между производными и исходными глаголами называются каузативными отношениями. В других мировых языках это наиболее распространённая словообразовательная модель. Многие языки могут образовывать казуативную конструкцию от любого глагола, в частности, она присутствует в адыгейском и дагестанском (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)