Antonio Berlese (26 June 1863, in Padua – 24 October 1927, in Florence) was an Italian entomologist.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Antonio Berlese (ca)
- Antonio Berlese (de)
- Antonio Berlese (en)
- Antonio Berlese (es)
- Antonio Berlese (it)
- Antonio Berlese (fr)
- Antonio Berlese (pl)
- Antonio Berlese (pt)
- Берлезе, Антонио (ru)
- Antonio Berlese (sv)
|
| rdfs:comment
| - Antonio Berlese (26 de juny de 1863 a Pàdua – 24 d'octubre de 1927 a Florència) va ser un entomòleg italià. Berlese treballa en la fitopatologia dels arbres fruiters en plagues d'insectes. Va publicar uns 300 articles i el llibre, Gli insetti loro organizzazione, sviluppo, abitudini e rapporti con l'uomo (en dos volums, 1909 i 1925); també una sèrie d'articles titulada Acari, Myriapoda et Scorpiones hucusque in Italie reperta (1882 - 1903) amb unes 1.000 il·lustracions fetes pel mateix Berlese. Es va especialitzar en els Hemípters Coccoidea.Amb el seu germà, (1864-1903), especialista en plantes i fongs, fundà la Revista di Patologia vegetale el 1892. El 1903 fundà la revista Redia, que posava èmfasi en l'entomologia, i nematologia. (ca)
- Antonio Berlese (26 June 1863, in Padua – 24 October 1927, in Florence) was an Italian entomologist. (en)
- Antonio Berlese ( * 1863 - 1927) fue un entomólogo y botánico italiano. (es)
- Antonio Berlese (26 juin 1863 à Padoue, 24 octobre 1927 à Florence) est un entomologiste et botaniste italien. (fr)
- Antonio Berlese (Padova, 26 giugno 1863 – Firenze, 24 ottobre 1927) è stato un entomologo italiano. (it)
- Antonio Berlese (Pádua, 26 de junho de 1863 — Florença, 24 de outubro de 1927) foi um entomólogo e botânico que se destacou no estudo acarologia, sendo considerado o fundador da sistemática dos ácaros. Foi professor de zoologia agrária na (actual Faculdade de Agricultura da Universidade de Nápoles) instalada na Reggia di Portici. A partir de 1903 foi director da estação de entomologia agrária de Florença, onde se destacou como um dos pioneiros do controlo biológico. (pt)
- Антонио Берлезе (итал. Antonio Berlese; 26 марта 1863, Падуя — 24 октября 1927, Флоренция) — итальянский энтомолог и акаролог, один из пионеров биологического контроля вредителей, брат фиотопатолога Августо Берлезе. (ru)
- Antonio Berlese (* 26. Juni 1863 in Padua; † 24. Oktober 1927 in Florenz) war ein italienischer Entomologe. Berlese untersuchte hauptsächlich die Schädlinge von Obstbäumen. Er veröffentlichte über 300 Artikel und das Buch Gli insetti loro organizzazione, sviluppo, abitudini e rapporti con l’uomo (in zwei Bänden, 1904 und 1923).Sein in der Taxonomie bzw. Nomenklatur ist Berlese. Berlese erfand den Berlesetrichter, ein weithin benutztes Gerät zum automatischen Auslesen von Bodeninsekten und anderen Bodenlebewesen. (de)
- Antonio Berlese (ur. 26 czerwca 1863 w Padwie, zm. 24 października 1927 we Florencji) – włoski entomolog i akarolog. W rodzinnym mieście ukończył wczesną edukację. Później uczył się w Wenecji, a następnie studiował na Uniwersytecie w Padwie, gdzie ukończył nauki przyrodnicze w 1884. Po studiach znalazł zatrudnienie jako asystent profesora na Uniwersytecie Florenckim. Od 1890-1903 nauczał zoologii w szkole średniej w Portici. W 1900 otrzymał tytuł profesora zoologii rolniczej. Od 1903 do 1927 był dyrektorem Instytutu Entomologii Rolniczej we Florencji. Zmarł 24 października 1927. (pl)
- Antonio Berlese, född 26 juni 1863 och död 24 oktober 1927, var en italiensk zoolog. Berlese blev 1886 assistent vid entomologisak anstalten i Padua, 1890 professor i zoologi vid lantbrukshögskolan i Portici och 1903 direktör för entomologiska anstalten i Florens. Som praktisk entomolog är Berlese mest känd genom sin viktiga upptäckt, att den för mullbärsträdet och däremt också för silkesodlingen ytterst skadliga sköldlusen Dia'spis pentago'na effektivt kunde bekämpas genom att från Nordamerika införa dess parasit, stekeln Prospalte'lla berle'sei, samt genom åtgärder för bekämpandet av olivflugan, Dacus o'leæ. Berlese bearbetade även i en mängd verk kvalstren och har ansetts som den främste forskaren på området. Dessutom utgav han det viktiga arbetet Gli insetti (2 band 1909-25), där han g (sv)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Antonio Berlese (26 de juny de 1863 a Pàdua – 24 d'octubre de 1927 a Florència) va ser un entomòleg italià. Berlese treballa en la fitopatologia dels arbres fruiters en plagues d'insectes. Va publicar uns 300 articles i el llibre, Gli insetti loro organizzazione, sviluppo, abitudini e rapporti con l'uomo (en dos volums, 1909 i 1925); també una sèrie d'articles titulada Acari, Myriapoda et Scorpiones hucusque in Italie reperta (1882 - 1903) amb unes 1.000 il·lustracions fetes pel mateix Berlese. Es va especialitzar en els Hemípters Coccoidea.Amb el seu germà, (1864-1903), especialista en plantes i fongs, fundà la Revista di Patologia vegetale el 1892. El 1903 fundà la revista Redia, que posava èmfasi en l'entomologia, i nematologia. (ca)
- Antonio Berlese (* 26. Juni 1863 in Padua; † 24. Oktober 1927 in Florenz) war ein italienischer Entomologe. Berlese untersuchte hauptsächlich die Schädlinge von Obstbäumen. Er veröffentlichte über 300 Artikel und das Buch Gli insetti loro organizzazione, sviluppo, abitudini e rapporti con l’uomo (in zwei Bänden, 1904 und 1923).Sein in der Taxonomie bzw. Nomenklatur ist Berlese. Berlese erfand den Berlesetrichter, ein weithin benutztes Gerät zum automatischen Auslesen von Bodeninsekten und anderen Bodenlebewesen. Ein Trichter (E) enthält die Bodenprobe (D). Die Wärme (F) etwa einer Glühlampe (G) erhitzt die Bodenprobe. Die Bodenlebewesen versuchen, der Austrocknung und dem Licht zu entkommen und wandern nach unten. Schließlich fallen sie durch einen Filter (C) in den mit einer Konservierungsflüssigkeit (A) gefüllten Auffangbehälter (B). Die Lagerung der Bodensubstratprobe (D) ist im Bild links nur schematisch dargestellt: Im Allgemeinen wird die Probe nicht zerkrümelt und in den Trichter geschüttet, sondern als Ganzes auf eine Siebunterlage gesetzt, die den Anteil von Bodensubstrat im Auffanggefäß (B) verringern soll. Dieser Typ von Extraktion wird nach den Erstbeschreibern üblicherweise als Berlese- oder Tullgrentrichter bezeichnet. Berlese beschrieb 1905 die Trichtermethode mit Erwärmung durch einen Warmwassermantel, führte 1918 die Erwärmung von oben mit einer Glühlampe ein. Da die Austreibung unter einer Glühlampe sich weitgehend durchgesetzt hat, wird die Apparatur heute als Berlese-Tullgren-Trichter bezeichnet. Nach Berlese ist außerdem ein Typ von wasserhaltigen Einbettungsmedien für die mikroskopische Untersuchung von Kleinarthropoden benannt, den außer dem üblichen Anteil von Chloralhydrat und Gummi arabicum das Fehlen von Glycerin kennzeichnet, das hier durch Essigsäure und Glucose ersetzt wird. Laut neueren Untersuchungen hat Berlese allerdings nicht diesen Typ, sondern ein glycerinhaltiges Medium nach Hoyer für seine mikroskopischen Präparate benutzt. (de)
- Antonio Berlese (26 June 1863, in Padua – 24 October 1927, in Florence) was an Italian entomologist. (en)
- Antonio Berlese ( * 1863 - 1927) fue un entomólogo y botánico italiano. (es)
- Antonio Berlese (26 juin 1863 à Padoue, 24 octobre 1927 à Florence) est un entomologiste et botaniste italien. (fr)
- Antonio Berlese (Padova, 26 giugno 1863 – Firenze, 24 ottobre 1927) è stato un entomologo italiano. (it)
- Antonio Berlese (ur. 26 czerwca 1863 w Padwie, zm. 24 października 1927 we Florencji) – włoski entomolog i akarolog. W rodzinnym mieście ukończył wczesną edukację. Później uczył się w Wenecji, a następnie studiował na Uniwersytecie w Padwie, gdzie ukończył nauki przyrodnicze w 1884. Po studiach znalazł zatrudnienie jako asystent profesora na Uniwersytecie Florenckim. Od 1890-1903 nauczał zoologii w szkole średniej w Portici. W 1900 otrzymał tytuł profesora zoologii rolniczej. Od 1903 do 1927 był dyrektorem Instytutu Entomologii Rolniczej we Florencji. Zmarł 24 października 1927. Już w wieku 18 lat napisał pierwszą pracę poświęconą anatomii świerszcza polnego, dzięki czemu stał się uczniem . W czasie swojej kariery napisał ponad 300 prac. Szczególne znaczenie miały jego artykuły dotyczące pierwogonków, roztoczy oraz muchówek pasożytujących na roślinach owocowych. Jego Acari, Myriapoda et Scorpiones (później Pseudoscorpiones) hucusque in Italia reperta wydawane od 1882 do 1903 wyszło w 101 numerach z 988 barwnymi tablicami narysowanymi przez niego osobiście. Założył i do śmierci redagował czasopismo . Znany ze skonstruowania aktywnego wypłaszacza drobnych stawonogów glebowych, tzw. lejka Berlesego. (pl)
- Antonio Berlese (Pádua, 26 de junho de 1863 — Florença, 24 de outubro de 1927) foi um entomólogo e botânico que se destacou no estudo acarologia, sendo considerado o fundador da sistemática dos ácaros. Foi professor de zoologia agrária na (actual Faculdade de Agricultura da Universidade de Nápoles) instalada na Reggia di Portici. A partir de 1903 foi director da estação de entomologia agrária de Florença, onde se destacou como um dos pioneiros do controlo biológico. (pt)
- Antonio Berlese, född 26 juni 1863 och död 24 oktober 1927, var en italiensk zoolog. Berlese blev 1886 assistent vid entomologisak anstalten i Padua, 1890 professor i zoologi vid lantbrukshögskolan i Portici och 1903 direktör för entomologiska anstalten i Florens. Som praktisk entomolog är Berlese mest känd genom sin viktiga upptäckt, att den för mullbärsträdet och däremt också för silkesodlingen ytterst skadliga sköldlusen Dia'spis pentago'na effektivt kunde bekämpas genom att från Nordamerika införa dess parasit, stekeln Prospalte'lla berle'sei, samt genom åtgärder för bekämpandet av olivflugan, Dacus o'leæ. Berlese bearbetade även i en mängd verk kvalstren och har ansetts som den främste forskaren på området. Dessutom utgav han det viktiga arbetet Gli insetti (2 band 1909-25), där han gjorde en sammanfattande framställning av insekternas byggnad, utveckling och levnadssätt. (sv)
- Антонио Берлезе (итал. Antonio Berlese; 26 марта 1863, Падуя — 24 октября 1927, Флоренция) — итальянский энтомолог и акаролог, один из пионеров биологического контроля вредителей, брат фиотопатолога Августо Берлезе. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
