| rdfs:comment
| - Als ambrosianischer Gesang wird eine im 4. Jahrhundert n. Chr. aufgekommene Form der Liturgie und Kirchenmusik bezeichnet, die in der Region um Mailand und in Tälern des Kantons Tessin bis heute erhalten geblieben ist. (de)
- Tο Αμβροσιανό μέλος ή Αμβροσιανό άσμα (λατινικά: Cantus Ambrosianus) είναι η ρυθμική έμμετρη αντιφωνική ψαλμωδία που εισήγαγε στην Δυτική Εκκλησία τον 4ο αιώνα ο Άγιος Αμβρόσιος βασιζόμενος στο τυπικό λειτουργικό των Εκκλησιών της Ανατολής εκείνων των χρόνων . (el)
- Ambrosian chant (also known as Milanese chant) is the liturgical plainchant repertory of the Ambrosian rite of the Roman Catholic Church, related to but distinct from Gregorian chant. It is primarily associated with the Archdiocese of Milan, and named after St. Ambrose much as Gregorian chant is named after Gregory the Great. It is the only surviving plainchant tradition besides the Gregorian to maintain the official sanction of the Roman Catholic Church. (en)
- Ambrozia kanto estas la nomo por liturgio kaj eklezia muziko ekestintaj en la 4-a jarcento, kiu konserviĝis en la regiono ĉirkaŭ Milano kaj en la valoj de la Kantono Tiĉino ĝis nuntempe. (eo)
- El canto ambrosiano o canto milanés es un repertorio litúrgico de canto llano de la Iglesia católica, que se desarrolló en la zona de la actual Milán (Italia) en torno al siglo IV. (es)
- アンブロジオ聖歌(Ambrosian Chant)は、ラテン語のミサに付随したの聖歌である。アンブロシオ聖歌とも呼ばれる。聖アンブロジウスは、374年から397年までミラノの大司教をつとめた。北イタリアのミラノは、文化的にビザンチンと密接に結びついて発展し、東方教会聖歌の影響を受けている。アンティフォナ（交唱）と呼ばれる形式がみられる。しかし、現在まで伝わっているアンブロジオ聖歌が当時のものと同じであったかどうかは不明である。 (ja)
- Chorał ambrozjański, śpiew ambrozjański – odmiana śpiewu liturgicznego Jego zasady zostały ustalone w IV wieku przez biskupa Ambrożego z Mediolanu (stąd nazywany jest także śpiewem mediolańskim). Ambroży wprowadził do liturgii hymnodię oraz rozpowszechnił na zachodzie śpiew antyfonalny psalmów, który wykształcił się już wcześniej w Antiochii. Chorał ambrozjański jest śpiewem bardziej ornamentalnym niż chorał gregoriański i opiera się zarówno na skalach autentycznych, jak i plagalnych. (pl)
- Амвросиа́нское пе́ние, амвросианский распев — региональная традиция западнохристианского богослужебного пения, развившаяся в Миланской (Медиоланской) церкви и названная по имени святого Амвросия, епископа Миланского (340—394), который способствовал введению в западноевропейскую певческую практику некоторых принятых на Востоке музыкальных форм — антифонного пения, респонсориального исполнения псалмов, гимнов. Амвросианское пение составляет основу музыкального оформления специфического амвросианского обряда. Древнейшие письменные памятники амвросианского пения сохранились в рукописях не ранее XI века, полные обиходные певческие книги — не ранее XII века. (ru)
- O canto ambrosiano ou canto milanês é um cantochão próprio do rito ambrosiano da Igreja Católica: está para o rito milanês assim como o canto gregoriano está para o rito romano. É primariamente relacionado à Arquidiocese de Milão e nomeado devido a Santo Ambrósio. Com o canto gregoriano, é o único cantochão tradicional a ter, atualmente, sanção oficial da Igreja Católica. (pt)
- De Ambrosiaanse gezangen, voor het eerst geïntroduceerd in de Westerse Kerk door de bisschop Ambrosius van Milaan, duiden op een wijze om hymnen te zingen. Deze zangwijze kenmerkt de Milanese of Ambrosiaanse liturgie sinds het jaar 386.Daterend uit de late 4e eeuw is het de oudste vorm van kerkelijke liturgische zangkunst. Hoewel de Ambrosiaanse zang veel overeenkomsten vertoont met het gregoriaans, heeft zij muzikaal gezien een eigen karakter. Ambrosiaanse gezangen zijn meer gevarieerd in lengte, ambitus, en structuur. Aannemelijk zitten er Oosterse invloeden verweven in de muziek. (nl)
- Ambrosiansk sång kallas den typ av sång som användes under medeltiden i den ambrosianska liturgin. Den har fått sitt namn ifrån biskop Ambrosius av Milano (340-397). Han har troligen inte så mycket skapat ny sång som ordnat den gudstjänstsång som redan fanns. Liksom den senare utformade gregorianska sången är den ambrosianska enstämmig och vilar på samma grundvalar som den förra. Dock är melismatiken rikare. Det är inte ovanligt med vokaliser på omkring 200 noter. Däremot är som Ambrosius använde enklare än den gregorianska. (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)